Çocukluk Sosyolojisi Bağlamında Türk Toplumunda Çocuğa Bakış Açısı

Özet

Bu çalışmada Türk toplumunda çocuğa verilen değer ve anlamı anlamak amacıyla 31 kişiyle 8 soruluk görüşme uygulanmıştır. Açık uçlu sorularla yapılan mülaktlarda elde edlen cevaplar analiz edilmiştir. Nitel yöntem kullanılmasının amacı, tüm cevap olasılıklarını yakalamaktır. Sonuçlar bize sadece çocuğa bakış açısını değil aynı zamanda Türk aile yapısını da göstermesi açısından anlamlıdır. Anne ve babanın evdeki rolünü, kız ve erkek çocuklar arasındaki bakış açısını, din ve geleneklerin çocuğa ilişkin değerlerin oluşumundaki etkisini de anlamak mümkün olmuştur. Araştırmanın sonuçları, çeşitli yaş aralığındaki kişilerle yapılan görüşmelerden oluştuğundan, Türk toplumunun çocuğa bakış açısının nesiller arası dönüşümünü anlamaya olanak sağlamaktadır. Bulgular çocuk sosyolojisindeki tartışmalara önemli katkı sağladığı gibi. Aynı zamanda çocuğa yüklenen anlamın tarihsel gelişimi içerisinde günümüzde çocuğa nasıl bakıldığını da göstermektedir. Sonuç olarak yaşlı nesiller çocuk sahibi olma konusunu geleneklerin ve dinin bir gereği olarak ele alırken, genç nesiller konuyu daha duygusal bir şekilde ele almaktadır. Daha büyük kuşaklar aile kurmanın temel unsuru olarak çocukları görürken, daha büyük kuşaklar çocuk sahibi olmayı aile kuruluşunun temel unsuru olarak görmemektedir. Ayrıca toplumsal cinsiyet bağlamında, yaşlı kuşaklar, çocuk yetiştirmede ağırlıklı sorumluluğun çoğunlukla annede olduğunu belirtmişlerdir. Buna karşın genç kuşaklar daha eşitlikçi bir yaklaşımla hem anne hem de babaya sorumluluk yüklemektedir. Yaşlı kuşak ve orta yaşlılar çocukluk kavramına daha kutsal, bereketli ve aynı zamanda emek gücü olarak bakarken, genç kuşak çocukluk kavramına daha eleştirel ve temkinli yaklaşmaktadır. Temelde bunun nedeni, farklı sosyal yapılarda yetişen iki kuşağın farklı görüş ve tercihlere sahip olmasıdır