ŞER’Î VE TÜRK MEDENİ HUKUKUNDA İDDET

Özet

İslam hukuku, tarih boyunca evlilik ve aile hayatına pek çok önem vermiştir. İnsanın huzura ereceği bir müessese olarak evlilik, tarafların karşılıklı akitleşmesiyle kurulmaktadır. Bu nedenle bu müessesenin devamlılığını sağlamak için eşlerin birbirine karşı saygı ve uyumu çok önemlidir. Fakat eşler arasında saygının yok olmasıyla birlikte evlilik temelden sarsılmaktadır. Böylece hoş olmayan sonuçlardan boşanmanın gerçekleşmesi söz konusudur. Boşanma hususu taraflara, bazı hak ve sorumluluklar yüklemektedir. Bunlardan birisi de iddet kavramıdır. Farklı hukuk sistemlerinin de konusu olan iddet gerek kadın gerek erkek için hukuki bir görev olarak bilinir.

İslam hukukunda iddet, boşanan kadının beklemesi gereken süre şeklinde tanımlamaktadır. Kur’an ve sünnette, boşanmanın sonuçlarından olan iddetle ilgili hükümler belirtilmiştir. Hukuk sistemleri bu bağlamda iddet ile erkek ve kadına, belirli bir süre tanıyarak onlara düşünme fırsatı sunmaktadır. Bu düşünme sonrasında taraflara bu durumdan pişman olup evliliğe tekrar dönmeleri için önemli bir zaman dilimi tanınmıştır. Aksi durumda başkasıyla evlenmesi için engelin ortadan kalkması söz konusudur. 

Günümüzde evliliğin sona ermesiyle kadının hamile olup olmadığı tıbben ispatlandıktan iddet beklemeye devam etmeyip ikinci evlilik yapıldığı görülmektedir. Bu durum dini ve hukuki açıdan tasvip edilmeyen bir durumdur. Çünkü iddetten maksat, nesebi korumak ve insan olgusuna gereken değeri vermektir.

Bu çalışmada, iddet ile ilgili Şer’i ve Türk Medeni Hukukun hükümleri, iddetin taraflar açısından muhtevasının ve kapsamının ne olduğu hususu detaylı şekilde irdelenmiştir. Bu konuyla ilgili her ihtimal düşünülmüş ve bu yönde hükümler verilmiştir. Ayrıca bu hükümlerle tarafların karşılıklı sorumluluklarının bitmediğini bir kez daha gözler önüne sermiştir.