İslam Hukukunda Korunmaya Muhtaç Çocuklar

Akıntürk, T. (1967). Aile Hukuku Dersleri.

Akıntürk, T. Ve Ateş Karaman, D. (2006). Türk Medeni Hukuku: Aile Hukuku. Beta Yayınları.

Aktan, H. (1997). (Evlat Edinme maddesi). İslam’da İnanç İbadet ve Günlük Yaşayış Ansiklopedisi 1-4.

Aktan, H. (1992). “İslam Aile Hukuku”, Sosyal-Kültürel Değişme Sürecinde Türk Ailesi. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Yayınları.

Akyüz, E. (1991). Çocuğun Güvenliği İlkesi Işığında Korumaya Muhtaç Çocuklar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi 24(2).

Apaydın, H. Y. (2013). “Velâyet”. TDV İslam Ansiklopedisi 43. TDV Yayınları.

Arık, K.F. (1949). Evlat Edinme Bakımından Türk ve İsviçre Doktrin ve Tatbikatı Arasında Bir Mukayese 3. Rapor. İstanbul Üniversitesi Mukayeseli Hukuk Araştırmaları Dergisi 2.

Arsebük, E. (1940). Medeni Hukuk.

Arslan, Y. E. (2007). İslam Hukukunda Kimsesiz Çocuklar.[ Yüksek Lisans Tezi, Cumhuriyet Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü].

Ataay, A. M. (1957). Medeni Hukukda Evlat Edinme. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası 21(1-4).

Ayan, D. (2011). Aile ve Toplum. Eğitim-Kültür ve Araştırma Dergisi7(26).

Aydın, M.A. (1995). “Evlat Edinme”. TDV İslam Ansiklopedisi 11. TDV Yayınları.

Aydoğdu, M. (2006). Çağdaş Hukuki Gelişmeler Işığında Evlat Edinme. Günaydın Hukuk Yayınları.

Aydos, O. S. (2000). Yeni Medeni Kanuna Göre Evlat Edinme. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 4(1-2).

Bardakoğlu, A. (1998). “Hidâne”. TDV İslam Ansiklopedisi 17. TDV Yayınları.

Bardakoğlu, Ali. “Vesâyet”.TDV İslam Ansiklopedisi. 17. İstanbul: TDV Yayınları, 2013.

Bay, A. (2014). Osmanlı Toplumunda Evlatlık ve Hukuki Durumu. Turkish Studies Dergisi 9(4).

Berki, Ş. (1962). Alman İsviçre ve Türk Medeni Kanunlarında Evlat Edinme.

Bıyıklı, L. (1983). Koruyucu Aile Bakımı. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi16(1).

Bilmen, Ö. N. (1950). Hukuku İslamiyye ve IstılahatıFıkhiyye Kamusu (2/3). Bilmen Yayınevi.

Boz, M. N. (2020). İslam Hukukunda Yetim Hakları ve Yetime Karşı Sorumluluklar. [Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü].

Buhârî, İ. (1315). (nşr. Muhammed Fuad Abdulbaki) el-Cami’us-Sahih.

Cessas, E. A. R.(1993). Ahkamül-Kur’an.

Çeker, O. (1990). İslam Hukukunda Çocuk. Kayıhan Yayınları.

Doğan, R. (2013). Bir Koruma Tedbiri Olarak Koruyucu Aile Kurumu ve Koruyucu Aile Yönetmeliği. Ankara Barosu Dergisi 2.

Döndüren, H. (1995). Delilleriyle Aile İlmihali.

Duman, S. (2018). Günümüz Fıkıh Problemleri. Beka Yayınları.

Dural, M. ve Öğüz, T.ve Gümüş, M. A. (2012). Türk Özel Hukuku (Aile Hukuku). Filiz Kitapevi 3.

Ebû Dâvûd, S. E. S. E. (1981). Sünen-i Ebî Dâvûd. Çağrı Yayınevi.

Ebu Zehra. (1996). el –Velaye Ale’n-Nefs.

Ebu’l-Ula Mardini Zâde. (1930). Hukuku Medeniye Dersleri.

Yazır, M. H. (1997). Alfabetik İslam Hukuku ve Fıkıh Istılahları Kamusu (sdl. Gülle S.) Eser Neşriyat.

Erdoğan, M. (2005). Fıkıh ve Hukuk Terimleri Sözlüğü. Ensar Neşriyat 2.

Fer, M.(1974). Korunmaya Muhtaç Çocuklar. Sosyal Hizmetler Dergisi 6(5).

Hatemi, H. ve Serozan, R. (1993). Aile Hukuku. Filiz Kitapevi.

Hökelekli, H. (1993). “Çocuk”. TDV İslam Ansiklopedisi 8. TDV Yayınları.

İbn Abidin. Reddü’l-Muhtâr Ale’d-Dürri’l-Muhtâr(çev. Davudoğlu, A.) Şamil Yayınları

İbn Âşûr, M. et-Tahrîrve’t-Tenvîr.

İbn Kesîr, Ö. (1999). Tefsîru’l-Kur’âni’l-Azîm.

İbni Rüşd, H. (1971). Bidayetü’lMüctehid ve Mihayetü’l-Muktesid (çev. Ahmed Meylânî). Beyan Yayınları.

İlik, B. (1995). Korunmaya Muhtaç Suça İtilen Çocukta Sosyal Hizmetlerin Katkısı ve Sosyal Hizmet Teşkilatı İle Küçükleri Koruma Şubesi Arasındaki İlişkiler. İstanbul Barosu Dergisi 69(1-2-3).

İsfahânî, R. (1986). el- Müfredât fi garîbi’l-Kur’an. Kahraman Yayınları.

Karaman, H. (2016). Kur’ân Yolu Türkçe Meâl ve Tefsir1-5. Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.

Karaman, H. (1996). Mukayeseli İslam Hukuku. Nesil Yayınları.

Kâsânî, M. (1406/1986). Bedâî’u’s-Sanâî fi Tertîbi’ş-Şerâi. Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye.

Köprülü, B. ve Kaneti, S. (1989). Aile Hukuku. Filiz Kitapevi.

Köse, M. (2001). Mukayeseli Hukukta Evlat Edinme Problemi. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 15.

Köse, S. (2003). “Lakît”. TDV İslam Ansiklopedisi 37. TDV Yayınları.

Kur’ân-ı Kerîm Meâli. (çev. Altuntaş, H ve Şahin, M.). (2009). Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.

Köse, Ü. (2008). İslam Hukuku Açısından Kimsesiz Çocukların Korunması ve Bakımı. [Yüksek Lisans Tezi, KSÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü].

Merğînânî, B. (2015). el-HidâyeTercemesi 4. (çev. Ahmed Meylânî). Kahraman Yayınları.

Mevsılî, M. el-İhtiyar li-Ta’lili’l-Muhtar. Darü’l-Erkam b. Ebi’l Erkam.

Müslim, H. (1981). el-Câmiu‟s-Sahîh. Çağrı Yayınevi.

Netîcetü'l-Fetâvâ (2014). Şeyhülislâm Fetvaları. (der: es-Seyyid Ahmed Efendi, es-Seyyid Hafız Mehmed b. Ahmed el-Gedûsi), (haz: Kaya, S. ve Algın, B. vd.). Klasik Yayınları.

Nevevi, Ş. (2004). Riyazü’s-Salihin.(trc. Kandemir Y.ve Çakan, İ. L. ve Küçük, R.).

Oğuzman, K. Ve Dural, M. (2001). Aile Hukuku. Filiz Kitapevi.

Ömer b. Muhammed. (2005). Ahkamu’t-Tıfli’l-Lakît. Darul Fazile.

Özdemir Uluç, F. (1997). Psiko-Sosyal ve Hukuki Açıdan Koruyucu Aile Bakımı. Atilla Kitapevi.

Özmen, İ. (2004). Açıklamalı İçtihatlı Evlat Edinme Davaları. Kartal Yayınevi.

Sayis, M. A. (1999). Abdullatif Subki, TefsîruÂyâti’l-Ahkam.

Serahsî, S. (Kahire 1324-1331/İstanbul 1982-1983). el-Mebsût.

Serdar, İ. (2001). Koruyucu Aile, Prof. Dr. Seyfullah Edis’e Armağan. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi.

Sis, A. Fıhki Açıdan Çocuklara Yönelik Sosyal İçerikli Koruyucu Tedbirler. [Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü].

Şenocak, H. (2006). Korunmaya Muhtaç Çocuklara Sağlanan Bakım Yöntemleri. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi 51.

SHÇEK Kanunu, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Kanunu. (27 Mayıs1983). (Kanun no. 2828). Resmi Gazete 18059.

Tekinay, S. S. (1990). Türk Aile Hukuku. Filiz Kitapevi.

Tirmizî, İ. (1981). Sünen-i Tirmîzî. Çağrı Yayınevi.

Topal, Ş. (2006). Korunmaya Muhtaç Çocukların Bakımı ve Gözetimi Açısından İslam Hukukunda Velayet ve Vesayet Yetkisi. Din Bilimleri Araştırma Dergisi 4(3).

TMK. Türk Medeni Kanunu (8 Aralık 2001). (Kanun No: 4721). Resmi Gazete Sayı No 24607.

Türkiye Cumhuriyeti Anayasası (18 Ekim 1982). (Kanun No: 2709).Resmi Gazete 2709 (17863).

Velidedeoğlu, H. V. (1950). Türk Medeni Hukuk (Aile Hukuku) 2.

Yalman, S. (1996). Evlat Edinme ve Evlatlığın Miras Hakkı. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 5.

Yazır, M. H. Hak Dini Kur’an Dili. Şûra-Çelik Yayınları.

Yeşilöz, H. (1999). Türk Hukukunda Evlat Edinme. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü].

Yıldırım, C. Kaynaklarıyla İslam Fıkhı. Uysal Kitapevi.

Yıldırım, M. (2007). İslam Hukuku Açısından Evlat Edinme. İzmir İlahiyat Vakfı Yayınları.

Yıldırımalp, S. ve Hız, Ö. (2018). Türkiye’de Çocuk Refahı Bağlamında Korunmaya Muhtaç Çocuklara Sunulan Bir Hizmet: Koruyucu Aile Hizmeti. Fırat Üniversitesi Uluslar arası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi 2.

Zevkliler A. ve Acabey M. B. ve Gökyayla, K. E. (2000). Medeni Hukuk- Giriş, Başlangıç Hükümleri ve Aile Hukuku. Seçkin Yayınevi.

Zuhaylî, V. (1994). İslâm Fıkhı Ansiklopedisi 10 (çev. Ahmet Efe vd.). Risale Yayınevi.