Review Article From Traditional Communities To Virtual Communities: A Compilation on the Representation of Religion in Virtual Media


Abstract views: 107 / PDF downloads: 42

Authors

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.12603907

Keywords:

Virtual communities, Virtual religious communities, Digital religion, Digital representation of religion

Abstract

Especially since the 90s, the presence of the internet in every aspect of our lives has brought new social organizations in the virtual environment. The continuous exposure of individuals to data and information through mobile phones, tablets, mobile and wearable devices has caused many of our values, beliefs and habits to change and transform in our daily lives. It is impossible for our religious beliefs and values ​​not to be affected by these changes and transformations. Particularly, Abrahamic religions have taken on an interactive structure with the internet, after passive interaction such as television and radio. With the transfer of religion and the religious to the internet environment, traditional community organizations have gained representation in the virtual environment on the one hand, and on the other hand, they have continued their existence in the digital age. These new forms of organization offered by the virtual environment have attracted the attention of researchers in recent years and have been the subject of research in different disciplines, like media, sociology, psychology and political science.

This study aims to contribute to the literature and discussions by addressing the effects of the change in communication technologies on religious beliefs, attitudes and habits within the framework of the digitalization-religion relationship. The study is prepared with the argumentative discussion method. The research begins by revealing how virtual communities emerged and the stages through which they took their current form. Then, it is explained how the concepts of time and space transform as the limitations of geographical areas, distances and temporal boundaries disappear. The implications of identity and privacy were evaluated as a result of individuals displaying fictional and idealized selves instead of their real selves in the virtual environment, where privacy invasions are extremely common. In the case of Turkey, virtual religious communities that are formed on the basis of arguments such as uniting the masses with Allah and endearing Islam to people have been discussed in various contexts, addressing controversies surrounding the contradiction of members' religious beliefs or the experience of practicing an unfulfilled religion.

Downloads

Download data is not yet available.

References

Akkaş, İ. (2015). Sanal Cemaatler (Ofis Yayın Matbaacılık b.). Doğu Kütüphanesi.

Altaş, N. (2003). Küreselleşmenin Dini Anlama Biçimlerine ve Din Öğretimindeki Yeni Yönelişlere Etkisi. Dini Araştırmalar Dergisi, 6(17), s. 215-240.

Bauman, Z. (2010). Küreselleşme: Toplumsal Sonuçları. Ayrıntı Yayınları.

Bostancı, Uzel, B. (2019). Siber Uzaydaki Zamanın Tasviri. ISOPHOS Uluslararası Bilişim, Teknoloji ve Felsefe Dergisi, 2(3), 87-99.

businessabc.net. (2022, Kasım 21). www.businessabc.net: https://businessabc.net/how-has-technology-impacted-religion-6-things-to-know

Campbell, H. (2004). Challenges Created by Online Religious Networks. Journal of Media and Religion, 3(2), 81-99. https://doi.org/10.1207/s15328415jmr0302_1

Campbell, H. A., & Vitullo, A. (2016). Assessing changes in the study of religious communities in digital religion studies. 1(1), s. 73-89. https://doi.org/10.1080/23753234.2016.1181301

Campbell, H. A., & Golan, O. (2011). Creating digital enclaves: Negotiation of the internet among bounded religious communities. Media, Culture & Society, 33(5), s. 709-724. https://doi.org/10.1177/0163443711404464

Campbell, H. A., & Tsuria, R. (2023). Dijital Din- Dijital Medyada Dinî Pratikleri Anlamak. (K. Ataman, Çev.), İz Yayıncılık.

Castells, M. (2013). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür (3 b.). (E. Kılıç, Çev.) İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.

Cobb, J. (1998). CyberGrace: The Search for God in the Digital World. NewYork: Crown.

Çamdereli, M. (2018). Din Ekranda Nasıl Durur? Medyada Dinin Popüler Temsilleri (1.b.). Ketebe Yayınları.

Çuhadar, M. (2019). Dijital Din İstismarı. Din ve Hayat Dergisi, (39), s. 58-63.

Dawson, L. L., & Cowan, D. E. (2004). Religion Online: Finding Faith On The Internet. ABD, Routledge, Taylor & Francis Group.

Deligöz, K., Kurnuç, M., & Ünal, S. (2019). İnteraktif Platformlarda Sanal Topluluklar ve Sanal Marka Toplulukları. Al-Farabi 4. Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi (s. 1058). Erzurum, Kongre Özel Kitabı.

Demirkapı, D. (2006). Hristiyanlık'ta Bir Misyon Yöntemi Olarak İnkültürasyon. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi.

Dijk, V. (2016). Ağ Toplumu (Mimoza Matbaacılık b.). (Ö. Sakin, Çev.) Kafka Yayınevi.

Efe, A. (2017). Kolektif Dindarlık Türü Olarak Tarikat / Cemaat Dindarlığı. İslamî Araştırmalar Dergisi, 28(3), 290-301.

Geçer, H. (2021). Muhafazakar Habitus ve Sanal Mekân (Dindarların Sosyal Medyada Var Olma Sorunu). Eski Yeni Yayınları.

Giddens, A. (2010). Modernite ve Bireysel-Kimlik - Geç Modern Çağda Benlik ve Toplum. (Ü. Tatlıcan, Çev.) Say Yayınları.

Gül, R. E. (2019). Dini Bilgiyi Gençliğe Ulaştırmada Sosyal Medyanın Önemi. ASEAD 5. Uluslararası Sosyal Bilimler Sempozyumu. (s. 1097-1103).

Güler, İ. (2014). Sosyal Medyada Din. Kamu'da Sosyal Politika (27), 86-88.

Haberli, M. (2012). Yeni Bir Örgütlenme Biçimi Olarak Sanal Cemaatler. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırma Dergisi, 1(3), 118-134.

Haberli, M. (2014). Sanal Din (Şenyıldız Matbaa b.). Açılım Kitap.

Hall, S. (1990). Cultural Identity and Diaspora Stuart Hall. https://doi.org/10.1215/9781478021223-016

Hayta, A. (2006). Anneden Allah’a: Bağlanma Teorisi ve İslâm’da Allah Tasavvuru. Dini Değerler Eğitimi Dergisi, 4(12), 29-63.

Horwitz, R. (2007, June). Religion in The Media: Age Edited by Stewart M. Hoover. Journal for the Scientific Study of Religion, 46(2), s. 281-285. https://doi.org/https://doi.org/10.1111/j.1468-5906.2007.00357

Köker, N. E. (2022). Sanal Topluluklar ve Netnografi (Vadi Matbaacılık b.). Akademisyen Kitabevi.

Lefebvre, H. (1991). The production of space. Oxford, Blackwell Publishing.

Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü. (O. Akınhay, & D. Kömürcü, Çev.) Bilim ve Sanat Yayınları.

McLuhan, M. (1962). The Gutenberg Galaxy: The Making of Typographic Man. Toronto, Kanada, University of Toronto Press.

Mercan, N. (2008). Dijital Dünyada Zaman, Mekân, İnsan İlişkileri ve Yabancılaşma. Türk Silahlı Kuvvetler Dergisi.

Oyman, N. (2016). Sosyal Medya Dindarlığı. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (28), 125-167.

pewresearch.org. (2023, June 03). https://www.pewresearch.org/religion/2023/06/02/online-religious-services-appeal-to-many-americans-but-going-in-person-remains-more-popular

Rigel, P. D., Batuş, D., Yücedoğan, Y., & Çoban, B. (2005). Kadife Karanlık - 21. Yüzyıl İletişim Çağını Aydınlatan Kuramcılar (2. b.). Su Yayınevi.

Stark, R. (1996). The Rise of Christianity: A Sociologist Reconsiders History. Princeton University Press.

Şişman, N. (2017). Dijital Çağda Müslüman Kalmak (1. b.). İnsan Yayınları.

Tekin, M. (2020). Devlet Dini Gruplar ve Toplum. İstanbul Türk Ocağı Yayınları.

Toffler, A. (2008). Üçüncü Dalga, Bir Fütürist Ekonomi Analizi Klasiği. (S. Yeniçeri, Çev.) Koridor Yayıncılık.

Tönnies, F. (2019). Cemaat ve Cemiyet. (E. Güler, Çev.) Vakıfbank Kültür Yayınları.

Tulum, A. B. (2021). Sanal Sosyal Ağlar ve Aidiyetler: Dijital Yerlilerin Sanal Sosyal Ağ Aidiyetleri (Malatya İli Örneği) Doktora Tezi.

Ulusoy, E. (2020). Kimlik İnşası ve Politika Aktarımı. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 0(57), s. 325 - 342.

Woodward, S., & Kimmons, R. (2019). Religious implications of social media in education. Religion & Education, 2(46), 271-293. https://doi.org/10.1080/15507394.2018.1510249

Yalçınkaya, Z., & Cerrah, L. (2023). Tarikat/Cemaat Mensuplarının Gözünden Katılım Sebepleri ve Tarikat/Cemaat Ortamları. e-Makâlât Mezhep Araştırmaları Dergisi, 16(2), 736-765.

Yamaç, M. (2020). Sosyal Medyada Dini Topluluklar. Kocaeli İlahiyat Dergisi, 4(1), s. 101-122.

YouTube (2012). Çınaraltı. https://www.youtube.com/@cinaraltindayiz

YouTube (2013). Hayalhanem. https://www.youtube.com/@hayalhanem

YouTube (2014). Maksat114. https://www.youtube.com/@MAKSAT114

YouTube (2018). Nur Söz. https://www.youtube.com/c/NURS%C3%96Z

YouTube (2013). Sözler Köşkü. https://www.youtube.com/@sozlerkosku

Published

2024-06-30

How to Cite

Taşkoparan, H. (2024). Review Article From Traditional Communities To Virtual Communities: A Compilation on the Representation of Religion in Virtual Media. Premium E-Journal of Social Science (PEJOSS), 8(43), 813–828. https://doi.org/10.5281/zenodo.12603907