Öğretmenlerin Okul Dışı Öğrenmeye İlişkin Yeterlikleri


Özet Görüntüleme: 663 / PDF İndirme: 252

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.8255936

Anahtar Kelimeler:

Eğitim, Okul Dışı Öğrenme, İnformal Öğrenme, Yeterlik, STEM

Özet

Okul dışı öğrenme ortamları, örgün eğitim dışına çıkan bireylerin herhangi bir zamanda bir plan veya programa bağlı kalmaksızın ziyaret edebilecekleri bir öğrenme ortamının olmasının yanı sıra, eğitim-öğretim programı dâhilinde formal eğitim çerçevesinde daha önceden hazırlanan bir plan ve program doğrultusunda öğrencilerin yararlanabilecekleri öğrenme ortamlarıdır. Okul dışı öğrenme ortamları sanıldığının aksine bilim merkezleri, müzeler, botanik bahçeler, hayvanat bahçelerinden ibaret değildir. Teknoloji, mühendislik, bilim ve matematik alanında kullanılan STEM laboratuvarları, camiler, akvaryumlar, sanal gerçeklik ortamları, harabeler, milli parklar, kiliseler, hanlar, kervansaraylar, antik kentler, kazı alanları, hükümet konakları, belediye binaları, kültür merkezleri, tarım arazileri ve benzeri birçok mekân okul dışı öğrenme ortamı olarak kabul edilebilir. Özetle eğitim-öğretim etkinliğinin uygulandığı ve kalıcı öğrenmenin gerçekleştiği her mekân okul dışı öğrenme ortamı olarak ifade edilebilir. Bu araştırma, betimsel tarama yönteminde oluşturulmuş bir eğitimbilim çalışmasıdır. Tarama araştırmaları bir konu, kavram ya da bir yeterlik alanı ile ilgili katılımcıların mevcut durumunu ortaya koymaktadır. Araştırmaya Hatay İline bağlı Reyhanlı İlçesinde farklı eğitim kademeleri ve farklı branşlarda görev yapan 192 öğretmen katılmıştır. Araştırmaya katılımcıların seçilmesi için maksimum çeşitlilik yöntemi seçilmiştir. Bu araştırmada veri toplama aracı olarak Bolat ve Köroğlu (2020) tarafında geliştiren Okul Dışı Öğrenmeyi Düzenleme Ölçeği (ODÖDÖ) kullanılmıştır. Öğretmenlerin okul dışı öğrenme yeterlik düzeyleri ile branşları arasında anlamlı bir farklılaşma planlama boyut hariç diğer boyutlarda bir farklılık olmadığı anlaşılmıştır.

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

Altan, E. B., Üçüncüoğlu, İ. & Öztürk, N. (2019). Preparation of out-of-school learning environment based on stem education and investigating its effects. Science Education International 30(2), 138-148.

Berberoğlu, O E., & Uygun S. (2013). Sınıf dışı eğitimin dünyadaki ve Türkiye’deki gelişiminin incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 32-42.

Bolat, A., Karamustafaoğlu, S. & Karamustafaoğlu, O. (2017). Okul dışı öğrenme ortamının 5. sınıf ‘canlılar dünyası’ ünitesinde öğrenci başarısına etkisi: Biyoçeşitlilik müzesi örneği. Karaelmas Eğitim Bilimler Dergisi, 8(1), 42-54.

Bolat, Y. & Köroğlu, M. (2020). Out-of-school learning and scale of regulating out-of-school learning: Validity and reliability study. International Journal of Education Technology and Scientific Researches, 5(13), 1630-1663.

Bolat, Y. & Köroğlu, M. (2022). Türkçe ve Türk dili edebiyatı öğretiminde okul dışı öğrenmenin farklı değişkenlerle incelenmesi: öğretmenler üzerine bir araştırma. Rumelide Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (31), 94-107.

Bozdoğan, A. E. (2012). Eğitim amaçli gezilerin planlanmasına ilişkin fen bilgisi öğretmen adaylarinin uygulamaları: Altı farklı alan gezisinin değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2), 1050-1072.

Bozdoğan, A. E., Okur, A., & Kasap, G. (2015). Planlı bir alan gezisi için örnek uygulama: Bir fabrika gezisi. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 1-12.

Bunting, C. J. (2006). Interdisciplinary teaching through outdoor education. Champaign. IL: Human Kinetics.

Coşkun Keskin, S. & Kaplan, E. (2012). Sosyal bilgiler ve tarih eğitiminde okul dışı öğrenme ortamı olarak oyuncak müzeleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 41, 95-115.

Dere, F. & Çifçi, T. (2022). Okul öncesi öğretmenlerinin okul dışı öğrenme ortamlarının pedagojik katkılarına ilişkin görüşleri. Cumhuriyet International Journal of Education, 11(4), 681-695.

Deich, B. A. & Galeeva, N. V. (2018). The historical development of out-of-school education in light of the subculture of childhood. Russian Education & Society, 60(3), 203-215.

Erten, Z. & Taşçı, G. (2016). Fen bilgisi dersine yönelik okul dışı öğrenme ortamları etkinliklerinin geliştirilmesi ve öğrencilerin bilimsel süreç becerilerine etkisinin değerlendirilmesi. Journal of Education Faculty, 18(2), 638-657.

Fägerstam, E. & Blom, J. (2013). Learning biology and mathematics outdoors: Effects and attitudes in a Swedish high school context. Journal of Adventure Education and OutdoorLearning, 13(1), 56-75.

Fidan, N. (2012). Okulda öğrenme ve öğretme kitabı. Pegem Akademi.

Genç, M. Albayrak, S. & Söğüt, S. (2019, Haziran). Fen bilimleri öğretmen adaylarının okul dışı öğrenme ortamlarına ilişkin görüşleri. ERPA International Congresses on Education, Book of proceedings, pp. 233-239, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.

Henriksson, A. C. (2018). Primary school teachers’ perceptions of out of school learning within science education. LUMAT: International Journal on Math, Science and Technology Education, 6(2), 9–26.

Karbeyaz, A. & Mustafaoğlu, O. (2021). Okul dışı öğrenme ortamlarının öğretime katkısı hakkında sınıf öğretmenlerinin görüşleri üzerine bir inceleme. İstanbul Journal of Social Sciences, 29(Kış), 1-20.

Karakaya, İ. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. (Edt. A. Tanrıöğen,) Bilimsel araştırma yöntemleri. Anı Yayıncılık.

MEB (2019). Okul dışı öğrenme ortamları kılavuzu. MEB Yayınları.

Ramey-Gassert, L. (1997). Learning science beyond the classroom. The Elementary School Journal, 4,433-450.

Ramey-Gassert, L. & Prather, J. P. (1994). Planning productive field trips: Enhancing student learning. Workshop presented at the annual meeting of the Association of Educators of Teachers of Science, El Paso, TX.

Saraç, H. (2017). Türkiye’de okul dışı öğrenme ortamlarına ilişkin yapılan araştırmalar: içerik analizi çalışması. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi 3(2), 60-81.

Seyhan, A. (2020). Öğretmen adaylarına göre sosyal bilgiler dersinde okul dışı öğrenmenin etkililiği. Turkish Journal of Educational Studies, 7(3), 27-51.

Şen, A. İ. (2019). Okul dışı öğrenme nedir? (Ed. A.İ. Şen). Okul dışı öğrenme ortamları içinde (s. 2-

Tatar, N., & Bağrıyanık, K. E. (2012). Fen ve Teknoloji dersi öğretmenlerinin okul dışı eğitime yönelik görüşleri. İlköğretim Online, 11(4), 883-896.

Uzun, F. & Bolat, Y. (2023). Program dışı etkinliklerin öğrenci gelişimine etkisi. Harran Maarif Dergisi, 8(1), 14-35.

Young, J. R., Ortiz, N. A. & Young, J. L. (2017). STEMulating interest: A meta-analysis of the effects of out-of-school time on student STEM interest. International Journal of Education in Mathematics, Science and Technology, 5(1), 62-74.

İndir

Yayınlanmış

2023-08-17

Nasıl Atıf Yapılır

GÜL, K., & SAZ, İbrahim. (2023). Öğretmenlerin Okul Dışı Öğrenmeye İlişkin Yeterlikleri. Premium E-Journal of Social Sciences (PEJOSS), 7(33), 695–704. https://doi.org/10.5281/zenodo.8255936