Okul Yöneticilerinin İnsan Kaynağını Tanıma Düzeyleri
Özet Görüntüleme: 245 / PDF İndirme: 73
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.8404839Anahtar Kelimeler:
İnsan kaynağı, emek, sermaye, okul, tanımaÖzet
Okul yöneticilerinin insan kaynağını tanıma ve bunun kişisel özelliklerine göre durumunu ortaya çıkarma amacıyla yapılan bu araştırma tarama modelinde ve nicel bir çalışmadır. 2023-2024 eğitim yılında kolay ulaşılabilir örneklem yöntemiyle Denizli merkez ilçelerinde okul müdür ve müdür yardımcılarından istekli ve gönüllü 242 yöneticiden veri toplanmıştır. Analizlerde SPSS programı kullanılmış olup frekans, ortalama, t testi ve varyans analizleri ve Post Hoc Tukey testleri yapılmıştır. Araştırmada okul yöneticilerinin insan kaynağını tanıma düzeyleriyle en yüksek düzey “Çok yeterli” düzeyinde “Disiplin sorunlu öğrencilerin farkındayım” maddesindedir. Bu durum okul yöneticilerinin disiplin sorunlu öğrencileri tanıma konusunda en yüksek yeterliğe sahip olduklarını göstermektedir. Bunu “Çok yeterli” düzeyinde “Öğretmenleri alan/branş itibariyle tanıyorum” maddesi izlerken en düşük ortalama “Yeterli” düzeyinde “Öğretmenlerin özel hayatlarını biliyorum” maddesindedir. Okul yöneticilerinin insan kaynağı alt boyutlara göre tanıma konusunda en yüksek düzey “Öğretmen ve öğrencilerin diğer özelliklerini tanıma” boyutunda “Çok yeterli” düzeyindedir. Bunu “Yeterli” düzeyinde “Dezavantajlı ve üstün yetenekli öğrencileri tanıma” boyutu izlemiştir. En düşük düzey “Sportif faaliyetler ve güzel sanatlarda yetenekli öğrencileri tanıma” boyutunda ve “Yeterli” düzeyindedir. Diğer boyutlarda insan kaynağını tanıma düzeyleri “Öğretmen ve destek personelini tanıma”, “Öğrenci ve veliyi sosyo-ekonomik yönden tanıma” ve genel tanıma düzeyinin ise “Yeterli” düzeyinde olduğu tespit edilmiştir. Okul yöneticilerinin insan kaynağının tanıma düzeylerinin yaptıkları görev ve çalıştıkları ilçeye e göre anlamlı farklılık göstermediği ancak cinsiyet ve çalıştıkları kademeye göre farklılık gösterdiği tespit edilmiştir.
İndirmeler
Referanslar
Acar, O. K., Aydın, V., Atatorun, M. (2016). Adalet MYO Mezunlarına Yönelik İstihdam Politikası Tartışmalarına Bir Katkı; Adalet Bakanlığı Stratejik Planlarının, Stratejik İnsan Kaynakları Planlaması Açısından Analizi. Vizyoner Dergisi, 7(16), 48-60.
Akçakaya, M. (2010). İnsan Kaynakları Yönetimi İnsan Kaynakları Planlaması Norm Kadro. Adalet Yayınevi.
Akoğlan Kozak, M. (2012). Otel İşletmelerinde İnsan Kaynakları Yönetimi ve Örnek Olaylar. 4. Baskı. Detay Yayıncılık
Altan, Y., (2010). Kalkınma Planlarında Türk Kamu Personel Rejimi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(1), 423-439.
Bakan, İ., (2014), İnsan Kaynakları Yönetimi, Gazi Yayınevi.
Bal, C. G. (2014). “İnsan kaynağını bulma, seçme ve yerleştirme.”, İ. Bakan. (Editör). İnsan Kaynakları Yönetimi (Birinci Baskı). Gazi Kitapevi, 171-185.
Barutçugil, İ. (2004). Stratejik insan kaynakları yönetimi (Birinci Baskı). Kariyer Yayıncılık, 31-446.
Bayraktaroğlu, S., Dural, E. (2014). Türk İKY anlayışı ile japon iky anlayışı arasındaki işe alma yöntemleri farklılıkları. “İş, Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi. 16(3), 19-34.
Bayraktaroğlu, S. (2003). İnsan Kaynakları Yönetimi, Sakarya Yayınevi.
Budak, G. (2008). Yetkinliğe dayalı insan kaynakları yönetimi (Birinci Baskı). İzmir: Fakülteler Kitapevi, 1-451.
Can, H., Kavuncubaşı, Ş. & Yıldırım, S. (2009). Kamu ve özel kesimde insan kaynakları yönetimi (Altıncı Baskı). Ankara: Siyasal Kitapevi, 3-448.
Coşkun, B.-Şekercioğlu, L. S., (2011), Belediyelerde Bireysel Performans Değerlendirme: İzmir İli İlçe Belediyelerinin İncelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi SBE Dergisi, 13(2), ss. 43-64.
Eroğlu, U., (1999), İnsan Kaynakları Yönetiminde Yeni Yönelimler ve Çanakkale’de İnsan Kaynakları Yönetimi Üzerine Bir Araştırma. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi], Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
Fındıkçı, İ. (2012). İnsan Kaynakları Yönetimi. 5. İstanbul: Alfa Yayınları Yönetim Dizisi Kotan, A., (2019), Stratejik Halkla İlişkiler Bağlamında İşletmelerin İnsan Kaynakları Yönetimi Üzerine E-İşe Alım Örneğinde Bir İnceleme. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi], Sosyal Bilimler Enstitüsü, Atatürk Üniversitesi.
Kalaycı, Ş. (2016). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Asil.
Karasar, N. (2016), Bilimsel Araştırma Yöntemi, Nobel Yayınları
Midem, G., (2016), İnsan Kaynakları Yönetiminde İnovasyon (2000’li yıllardan Günümüze İnsan Kaynakları Yönetimi Gelişim Süreci). [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi], Sosyal Bilimler Enstitüsü, Beykent Üniversitesi.
Mucuk, İ. (2005). Modern işletmecilik (On beşinci Baskı). İstanbul: Türkmen Kitapevi, 313-348.
Noe, Raymond A, John R. Hollenbeck, Barry Gerhart, ve Patrick M. Wright. (1996). Human Resource Management. 2. Irvin McGrow-Hill
Öge, H. S. (2016). İnsan Kaynakları Yönetimi. 8. Baskı. Eğitim Kitabevi
Özer, M. A., Sökmen, A., Akçakaya, M., Özaydın, M. M. (2017). İnsan Kaynakları Yönetimi. Gazi Kitabevi
Özer, M. A., Sökmen, A., Akçakaya, M., Özaydın. M. M. (2017). İnsan kaynakları yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi.
Sabuncuoğlu, Z. (2018), İnsan Kaynakları Yönetimi, 9. Baskı, Aktüel Yayınları.
Sadullah, Ö., (2015), İnsan Kaynakları Yönetimine Giriş: İnsan Kaynakları Yönetiminin Tanımı, Önemi ve Çevresel Faktörler. Ö. Sadullah (Ed.), İnsan Kaynakları Yönetimi içinde (ss. 1-47). İstanbul, Beta Yayınları.
Sümer, M., (2015). İş Analizi Nedir, Ne Zaman ve Neden Yapılmalıdır?”, https://iksgk.wordpress.com /2015/10/06/is-analizi-nedir-ne-zaman-ve-nedenyapilmalidir/
Tortop, N., Aykaç, B., Yayman, H., Özer, M. A. (2010). İnsan kaynakları yönetimi (Üçüncü Baskı). Ankara: Nobel Yayınları, 9-149.
Tunçel, P. (2012). Değişen İKY Anlayışında Kariyer Yönetimi. On dokuz Mayıs Üniversitesi EBF Dergisi, 2012: 203-233.
Ulusoy, Y., (2010), Eğitim ve Geleceğimiz, yilmazulusoy.com/tr/makaleler/egitim-ve-gelecegimiz
Yüksel, Ö. (2007). İnsan Kaynakları Yönetimi. 6. Baskı. Gazi Kitabevi.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 Premium e-Journal of Social Science (PEJOSS)
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.