School Administrators' Level of Recognition of Human Resources
Abstract views: 139
/ 
PDF downloads: 46
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.8404839Keywords:
Human resources, labor, capital, school, recognitionAbstract
This research, which was conducted with the aim of knowing the human resources of school administrators and revealing their situation according to their personal characteristics, is a survey model and a quantitative study. In the 2023-2024 academic year, data was collected from 242 willing and voluntary school principals and deputy principals in the central districts of Denizli with the easily accessible sampling method. SPSS program was used in the analyses, and frequency, mean, t test, variance analysis and Post Hoc Tukey tests were performed. In the research, the highest level of school administrators' level of recognition of human resources is in the item "I am aware of students with disciplinary problems" at the "Very adequate" level. This shows that school administrators have the highest competence in recognizing students with disciplinary problems. This is followed by the item "I know the teachers by their field/branch" at the "Very adequate" level, while the lowest average is for the item "I know the private lives of the teachers" at the "Adequate" level. The highest level of school administrators' recognition of human resources according to sub-dimensions is "Very adequate" in the dimension of "Recognizing other characteristics of teachers and students". This was followed by the "Recognizing disadvantaged and gifted students" dimension at the "Adequate" level. The lowest level is "Recognizing talented students in sports activities and fine arts" and is at the "Adequate" level. In other dimensions, it was determined that the level of recognition of human resources was "Knowing teachers and support staff", "Knowing students and parents in terms of socio-economic aspects" and the general level of recognition was "Adequate". It has been determined that school administrators' level of recognition of human resources does not differ significantly according to their duties and the district they work in, but it varies according to gender and the level they work in.
Downloads
References
Acar, O. K., Aydın, V., Atatorun, M. (2016). Adalet MYO Mezunlarına Yönelik İstihdam Politikası Tartışmalarına Bir Katkı; Adalet Bakanlığı Stratejik Planlarının, Stratejik İnsan Kaynakları Planlaması Açısından Analizi. Vizyoner Dergisi, 7(16), 48-60.
Akçakaya, M. (2010). İnsan Kaynakları Yönetimi İnsan Kaynakları Planlaması Norm Kadro. Adalet Yayınevi.
Akoğlan Kozak, M. (2012). Otel İşletmelerinde İnsan Kaynakları Yönetimi ve Örnek Olaylar. 4. Baskı. Detay Yayıncılık
Altan, Y., (2010). Kalkınma Planlarında Türk Kamu Personel Rejimi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(1), 423-439.
Bakan, İ., (2014), İnsan Kaynakları Yönetimi, Gazi Yayınevi.
Bal, C. G. (2014). “İnsan kaynağını bulma, seçme ve yerleştirme.”, İ. Bakan. (Editör). İnsan Kaynakları Yönetimi (Birinci Baskı). Gazi Kitapevi, 171-185.
Barutçugil, İ. (2004). Stratejik insan kaynakları yönetimi (Birinci Baskı). Kariyer Yayıncılık, 31-446.
Bayraktaroğlu, S., Dural, E. (2014). Türk İKY anlayışı ile japon iky anlayışı arasındaki işe alma yöntemleri farklılıkları. “İş, Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi. 16(3), 19-34.
Bayraktaroğlu, S. (2003). İnsan Kaynakları Yönetimi, Sakarya Yayınevi.
Budak, G. (2008). Yetkinliğe dayalı insan kaynakları yönetimi (Birinci Baskı). İzmir: Fakülteler Kitapevi, 1-451.
Can, H., Kavuncubaşı, Ş. & Yıldırım, S. (2009). Kamu ve özel kesimde insan kaynakları yönetimi (Altıncı Baskı). Ankara: Siyasal Kitapevi, 3-448.
Coşkun, B.-Şekercioğlu, L. S., (2011), Belediyelerde Bireysel Performans Değerlendirme: İzmir İli İlçe Belediyelerinin İncelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi SBE Dergisi, 13(2), ss. 43-64.
Eroğlu, U., (1999), İnsan Kaynakları Yönetiminde Yeni Yönelimler ve Çanakkale’de İnsan Kaynakları Yönetimi Üzerine Bir Araştırma. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi], Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
Fındıkçı, İ. (2012). İnsan Kaynakları Yönetimi. 5. İstanbul: Alfa Yayınları Yönetim Dizisi Kotan, A., (2019), Stratejik Halkla İlişkiler Bağlamında İşletmelerin İnsan Kaynakları Yönetimi Üzerine E-İşe Alım Örneğinde Bir İnceleme. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi], Sosyal Bilimler Enstitüsü, Atatürk Üniversitesi.
Kalaycı, Ş. (2016). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Asil.
Karasar, N. (2016), Bilimsel Araştırma Yöntemi, Nobel Yayınları
Midem, G., (2016), İnsan Kaynakları Yönetiminde İnovasyon (2000’li yıllardan Günümüze İnsan Kaynakları Yönetimi Gelişim Süreci). [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi], Sosyal Bilimler Enstitüsü, Beykent Üniversitesi.
Mucuk, İ. (2005). Modern işletmecilik (On beşinci Baskı). İstanbul: Türkmen Kitapevi, 313-348.
Noe, Raymond A, John R. Hollenbeck, Barry Gerhart, ve Patrick M. Wright. (1996). Human Resource Management. 2. Irvin McGrow-Hill
Öge, H. S. (2016). İnsan Kaynakları Yönetimi. 8. Baskı. Eğitim Kitabevi
Özer, M. A., Sökmen, A., Akçakaya, M., Özaydın, M. M. (2017). İnsan Kaynakları Yönetimi. Gazi Kitabevi
Özer, M. A., Sökmen, A., Akçakaya, M., Özaydın. M. M. (2017). İnsan kaynakları yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi.
Sabuncuoğlu, Z. (2018), İnsan Kaynakları Yönetimi, 9. Baskı, Aktüel Yayınları.
Sadullah, Ö., (2015), İnsan Kaynakları Yönetimine Giriş: İnsan Kaynakları Yönetiminin Tanımı, Önemi ve Çevresel Faktörler. Ö. Sadullah (Ed.), İnsan Kaynakları Yönetimi içinde (ss. 1-47). İstanbul, Beta Yayınları.
Sümer, M., (2015). İş Analizi Nedir, Ne Zaman ve Neden Yapılmalıdır?”, https://iksgk.wordpress.com /2015/10/06/is-analizi-nedir-ne-zaman-ve-nedenyapilmalidir/
Tortop, N., Aykaç, B., Yayman, H., Özer, M. A. (2010). İnsan kaynakları yönetimi (Üçüncü Baskı). Ankara: Nobel Yayınları, 9-149.
Tunçel, P. (2012). Değişen İKY Anlayışında Kariyer Yönetimi. On dokuz Mayıs Üniversitesi EBF Dergisi, 2012: 203-233.
Ulusoy, Y., (2010), Eğitim ve Geleceğimiz, yilmazulusoy.com/tr/makaleler/egitim-ve-gelecegimiz
Yüksel, Ö. (2007). İnsan Kaynakları Yönetimi. 6. Baskı. Gazi Kitabevi.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Premium e-Journal of Social Science (PEJOSS)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
