Öğretmenlerin Okul Şeffaflığına İlişkin Algıları
Özet Görüntüleme: 125
/ 
PDF İndirme: 60
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10784763Anahtar Kelimeler:
Şeffaflık, okul, öğretmen, katılım, hesap verilebilirlik, bilgi akışıÖzet
Öğretmenlerin okul şeffaflık düzeyine ilişkin algılarının tespiti anacıyla bu araştırma yapılmıştır. Araştırma nicel ve tarama modelindedir. Araştırma Denizli metropol ilçelerinde çalışan 176 öğretmene kolay ulaşılabilir örneklem ile ulaşılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmada öğretmenlerin okul şeffaflık düzeyinin en yüksek düzey olduğu maddenin “Okul yönetiminin öğretmenlerle paylaştığı bilgiler güvenilirdir.” ve “Okul yönetiminin öğretmenlerle paylaştığı bilgiler anlaşılırdır.” maddeleri olup yüksek düzeydedir. En düşük düzey ise “Orta” düzeyinde “Okul yönetimi, okulun gelir gideriyle ilgili detayları öğretmenlerle paylaşır.” maddesindedir. Öğretmenlerin okul şeffaflığı alt boyutlarına yönelik algılarının kararlara katılım ve bilgi akışı boyutları ile genel okul şeffaflığı algılarının “Yüksek” düzeyde olduğu görülürken hesap verebilirlik boyutunda ise “Orta” düzeyinde olarak tespit edilmiştir. Buna göre öğretmenlerin okul şeffaflığı bağlamında alt boyutlarda kararlara katılım, bilgi akışı ve genel olarak okullarını yüksek düzeyde şeffaf olarak görürler iken hesap verebilirlik bakımından ise orta düzeyde görmektedirler. Öğretmenlerin okul şeffaflık düzeyleri öğretmenlerin cinsiyete, yaşa, kıdeme, çalıştıkları kademeye, medeni durum ve kariyer basamaklarına göre farklılık göstermediği ve benzer olduğu görülmüştür. Ancak öğretmenlerin okul şeffaflık düzeylerinin eğitim düzeyleri ile branşlarına göre ise farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Öğretmenlerin okul şeffaflık düzeyleri öğretmenlerin eğitim düzeyine göre kararlara katılım, bilgi akışı ve genel şeffaflık düzeyine göre lisansüstü mezunu öğretmenlerin kararlara katılım, bilgi akışı ve genel okul şeffaflığı algılarının lisans mezunu öğretmenlerden daha yüksek olduğu görülmektedir. Öğretmenlerin okul şeffaflık düzeylerinin branşa göre hesap verebilirlik boyutunda sınıf öğretmenleri ile lise branş öğretmenleri arasında anlamlı farklılık gösterdiği ve farkın sınıf öğretmenleri lehine yüksek olduğu görülmüştür.
İndirmeler
Referanslar
Acar, A. ve Sevinç, İ. (2005). 1980 Sonrası Türk Kamu Yönetiminin Merkez Örgütünde Yapılan Reform Çalışmaları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (13), 19-37.
Balkin, J. M. (1999). How Mass Media Simulate Political Transparency. Journal For Cultural Research, 3(4), 393-413.
Bentham, J., & Božovič, M. (1995). The panopticon writings. Verso Trade.
Bessire, D. (2005). Transparency: A Two-Way Mirror? International Journal of Social Economics, 32(5), 424-438.
Canöz, K. (2008). Kamuda Halkla İlişkilerin Yeni Yüzü: Bilgi Edinme Yasası. Selçuk İletişim, 5(3), 141-152.
Demirkan, A. (2016). Bağımsız Denetim Kuruluşlarında Şeffaflık Raporları. Muhasebe ve Denetim Dünyası, 1(46), 43-54.
Dinç, E., Abdioğlu, H. (2009). İşletmelerde Kurumsal Yönetim Anlayışı ve Muhasebe Bilgi Sistemi İlişki: İMKB–100 Şirketleri Üzerine Ampirik Bir Araştırma. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (12), 157-184
Fairbanks, J., Kenneth D. Plowman, & Brad L. Rawlins. (2007). Transparency in Government Communication. Journal of Public Affairs, 7(1), 23-37
Grimmelikhuijsen, S., De Vries, F. & Zijlstra, W. (2018). Breaking Bad News Without Breaking Trust: The Effects of a Press Release And Newspaper Coverage on Perceived Trustworthiness. Journal of Behavioral Public Administration, 1(1), 1-10.
Helvacı, M. A., & Çetin, A. (2012). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Öğretmenlerin Örgütsel Sinizm Düzeylerinin Belirlenmesi (Uşak ili örneği). Turkish Studies, 7(3), 1475-1497.
Kalmış, H. (2006). Kamuda Tahakkuk Esaslı Muhasebe Sistemi ve Türkiye’de Kamu Muhasebe Sisteminde Nakit Esasından Tahakkuk Esasına Dönüş Çalışmaları. Kamu Maliyesine Yeni Bakış, 233-247.
Kalaycı, Ş. (2016). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Asil.
Karasar, N. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Nobel Yayınları
Kutukız, D. ve Öncü, A. (2009). Bağımsız Denetimin Anonim Ortaklıklarda Kurumsal Yönetimin Gelişmesine Etkisi. Muhasebe ve Finansman Dergisi, (41), 131-139.
Kuzey, P. (1999). Şeffaflık ve İyi Yönetişim. Cultural Values, 3(4), 446.
Levent, C. E. (2015). Küresel Finans Krizi Sonrasında Sermaye Piyasalarında Şeffaflığın Arttırılması: Türkiye Örneği. International Conference on Eurasian Economies.
Memişoğlu, D. ve Durgun, A. (2011). 2008 Ekonomik Krizi ve Türkiye’de Sağlık Sektörü Üzerine Etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (13), 81-100.
Mortaş, M., Şamil, S. (2020). Şeffaflığı Arttırmaya Yönelik Mekanizmalar ve Finansal Başarının Şeffaflık Üzerindeki Etkisi: BIST XKURY’de Bir Araştırma. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(1), 341-359.
Murray, K. & White, J. (2005). Ceos’ Views On Reputation Management. Journal Of Communication Management, 9(4), 348-358.
Özbay, D. (2019). Türkiye’de Finansal Olmayan Raporlama ve Gelişim Trendi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 15(2): 445-462.
Özşahin Koç, F. ve Özkan, A. (2016). Şeffaflık İlkesinin Gereği Olarak Gönüllü Risk Açıklama: İngiltere Örneği. World of Accounting Science, 18.
Rawlins, W. K. (2009). Narrative Medicine And The Stories Of Friends. Journal of Applied Communication Research, 37(2), 167-173.
Resick, C. J., Hanges, P. J., Dickson, M. W., & Mitchelson, J. K. (2006). A Cross-Cultural Examination Of The Endorsement Of Ethical Leadership. Journal of Business Ethics, 63(4), 345-359.
Tosun, A., & Çelik, K. (2022). Okul Şeffaflık Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (64), 102-126. https://doi.org/10.21764/maeuefd.1058406
Yılmaz, Z. (2018). Denetim Kalitesi ve Şeffaflık. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(4), 3059-3087.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 Premium e-Journal of Social Science (PEJOSS)
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
