Symbolism of Birds in Medieval Poetry As an Metaphysical Liberation and Existential Metamorphosis: Dante’s Divine Comedy and Farid ud-Din Attar’s The conference of Birds Inspire Chaucer’s Narrative in Trans-Cultural Continuum of Mystical Allegory

Özet

Bu akademik çalışma, Dante Alighieri'nin İlahi Komedya’sı ile Geoffrey Chaucer’ın The Parliament of Fowls eseri arasındaki karmaşık metinlerarasılık ilişkisini ve tematik uyumu derinlemesine incelemektedir. Dante’nin, aşkı akıl ve ruhsal yücelik ile uyumlu bir birliktelik olarak yeniden tanımladığı, idealize edilmiş aşk anlayışını dönüştürücü bir biçimde reddedişi ve bu yaklaşımın Chaucer’ın romantik idealizmi çevreleyen toplumsal yapıları hicveden eleştirel üslubuna olan derin etkisi vurgulanmaktadır. Çalışma, Dante’nin “Virgil”i ile Chaucer’ın “Scipio Africanus” figürü arasındaki anlatısal paralellikleri irdeleyerek, Chaucer’ın Dantevari alegorik çerçeveleri yaratıcı bir şekilde özümseyişini ortaya koymaktadır. Ayrıca, eserlerde kuşların metafizik özgürlük ve varoluşsal dönüşümün birer sembolü olarak ele alınışı ön plana çıkarılmakta ve Chaucer’ın betimlemeleri, Ferîdüddin Attar’ın Mantıku't-Tayr eseriyle karşılaştırılarak, Chaucer’ın anlatısı mistik alegorinin kültürlerarası bir sürekliliği içinde konumlandırılmaktadır. Son olarak, bu analiz, her iki eserin de sürekliliğe meydan okuyan evrenselliğini ve entelektüel derinliğini vurgulayarak, onların Orta Çağ edebiyatını yeniden tanımlamadaki merkezi rolünü ve insanlık durumunu sorgulama ve aydınlatma konusundaki zamansız yetkinliğini tasdik etmektedir.

Dante Alighieri'nin yazdığı İlahi Komedya, şiir geleneği içinde en kalıcı miraslardan biri olarak geniş çapta kabul edilmektedir. Orta Çağ edebiyatı üzerinde önemli bir etkisi olmuş ve en uzun süre devam eden geleneklerden biri olarak kabul edilmektedir. Etkisi, modern, geç post-modern ve küreselci çağlarda hala aktiftir ve Hollywood filmleri ve video oyunları gibi çeşitli mecralarda gözlemlenebilir. Şüphesiz, pek çok kişiye ilham kaynağı olmuştur. Geoffrey Chaucer gibi İngiliz edebiyatının öncüsü olarak kabul edilen birçok şair ve sanatçı, bu eserden ilham almıştır. Chaucer’ın Canterbury Tales ve Parliament of Fowls eserlerinde anlatıcı için rehber figürü olarak “Scipio Africanus”u kullanması ile Dante’nin yolculuğu boyunca Romalı şair “Vergilius”u bir rehber olarak kullanması arasında bir benzetme yapılabilir. Ayrıca, Chaucer’ın aşkı çevreleyen sosyal çerçeve ve gelenekleri eleştirisi ile Dante’nin Beatrice’e duyduğu hislere dayalı olarak Paradiso’da bu geleneği reddetmesi arasında da bir paralellik kurulabilir. Chaucer’ın eleştirisi, romantik ilişkileri çevreleyen sosyal yapıyı içermektedir. Bu yazının amacı, Dante Alighieri'nin İlahi Komedya’sının Geoffrey Chaucer’ın Parliament of Fowls ve Canterbury Tales eserleri üzerindeki etkisini, ilgili dönemde incelemektir.