Doğanın Ruhani Dili: Bahaettin Karakoç’un “Ağrı Dağı” Şiirinde Mistik Çağrışımlar

Özet

Türk şiirinde derin bir manevi ve kültürel sembol olarak sıkça yer alan Ağrı Dağı, sadece fiziki bir coğrafi oluşum değil, aynı zamanda mitolojik, manevi ve toplumsal katmanlarla yüklü bir metafordur. Ağrı Dağı yücelik, bağımsızlık, özlem ve içsel yolculuk gibi temalarla özdeşleştirilirken, Türk ulusunun kimliğinin, toprak sevgisinin ve tarihi zaferlerinin de simgesi haline gelmiştir. İncelenen şiir, Ağrı Dağı'nı bir aşk ve manevi bir öğreti olarak ele almakta, şairin doğaya ve onu çevreleyen dağa duyduğu derin hayranlığı ve sevgiyi ifade etmektedir. Şiir, yalnızca doğal bir manzarayı betimlemekten ziyade, gönül dünyasına dair izlenimler sunarak doğa ile insan ruhu arasındaki manevi bağı araştırmaktadır. Her dize hem estetik hem de metafizik anlamlar taşıyan içsel bir yolculuk yaratır. Çalışmamızda, şiiri analiz etmeye çalışırken şiirin taşıdığı sembolizme odaklanacağız.