An Evaluation on the Current Status of Tiles in Public Buildings of Aksaray I. National Architecture Period


Abstract views: 4 / PDF downloads: 1

Authors

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.12639649

Keywords:

Aksaray, Tile, Conservation, Repair

Abstract

The I. National Architecture Period includes the years (1908-1930) when Turkey transitioned from the Empire to the Republican system. A great change began to take place in the country with the new regime. A country that had just emerged from the chaotic environment of the war and whose economy had collapsed began to regain strength by embracing its national values. Leading architects of the period, such as Vedat Tek and Architect Kemaleddin, who were educated in the West, tried to revive the Seljuk and Ottoman tradition in architecture by combining both modern and traditional. The First National Architecture Period manifested itself in Anatolia as well as cities such as Istanbul and Ankara. Schools, hospitals and public buildings were built in Anatolia during this period. In Aksaray, Governor Abdullah Sabri Karter gave importance to construction activities, and Yusuf Ziya Günar, the Governor of Aksaray, who succeeded him, continued to develop the city. Adliye ve Jandarma Binası- Vali Konağı buildings built by Governor Günar in 1927-1930 were planned in a symmetrical order with entrance facades, and tile decoration predominant, according to the architecture of the period. The tiles used in the exterior decoration of the buildings were produced by the Kütahya Azim Çini Factory. The current condition of the tiles in the Adliye ve Jandarma Binası- Vali Konağı buildings of Aksaray public buildings of the I. National Architecture Period, which is the subject of the article, has been evaluated, deterioration has been detailed and suggestions have been made.

Downloads

Download data is not yet available.

References

Aksaray Vilayet Gazetesi,1930, sayı:161

Arslan Sağiroğlu, A, Bağbaşi T. (2022). Aksaray’dakı̇ Erken Cumhurı̇yet Dönemı̇ Kamu Yapılarında Çı̇nı̇ Kullanımı .Nevşehı̇r Haci Bektaşı̇ Ünı̇versı̇tesı̇.Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12 (2),

Bozdoğan, S. (2002). Modernizim ve Ulusun İnşası: Erken Cumhuriyet Türkiye’sinde Mimari Kültür, Metis Yayınları.

Çetı̇n, A. ve Şavkay M., (2007). Kıyı Kentlerinde Değişim Koruma ve Kuşadası Örneği Kıbrıs, Meditriology International Gazimagosa Symposium, Eastern

Çini, R. (2002). Ateşin Yarattığı Sanat Kütahya Çiniciliği. Celsus Yayınları.

Erdal, Z. (2014). Aksaray’da Türk Devrı̇ Mı̇marı̇si. (Doktora Tezi ), Tez no : 381327, T.C. Yüzüncü Yıl Üniversitesi̇, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Esin, U (1996). On Bin Yıl Öncesinde Aşıklı: İç Anadolu'da Bir Yerleşim Modeli, Tarihten Günümüze Anadolu'da Konut ve Yerleşme, İstanbul.

Eskici, B. ve Zeyveli, F. (2019). Müze Koleksiyonlarındaki Çinilerde Görülen Bozulmalar: Ankara Etnografya Müzesi Çini Pano Örneği. Sanat ve Tasarım Dergisi, (24),429-449.

Görür, M. (1991). Anadolu Selçuklu ve Beylikler Döneminde Aksaray Şehri, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Hacettepe Üniversitesi̇. Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Gül, M., F. (2012). Aksaray Azmi Milli Türk Anonim Şirketi, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Gülçur, S. (1994). Aksaray, Niğde ve Nevşehir İlleri 1993 Yüzey Araştırması, XII. Araştırma Sonuçları Toplantısı, Ankara.

Konyalı, İ. H, (1974). Abideleri ve Kitabeleri ile Niğde Aksaray Tarihi, C. I-III, İstanbul

Köse E. ve Kılıç D. (2024). Aksaray Hükümet Konağı Çinilerinin Mevcut Durumu Üzerine Bir Değerlendirme. SILK ROAD 3rd International Scientific Research Congress March 6-8, 2024 / Samarkand, Uzbekistan

Oral, M. Z., (2014). Aksaray’ın Tarihi Önemi ve Vakıfları, Mütefekkir, 2, 221-248.

Özer, M. (2017). Aksaray İli Kent Merkezindeki Erken Cumhuriyet Dönemi Mimari Mirasının İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.

Şahin, F. (1987). Kütahya’da Eski Bir Keramik Fırını Üzerine Notlar. Antika, 27, 36-41.

Taşkıran, G., Bayazıt, M., Ersan Eruş, H. Ö. ve Gül, S. (2017). Kütahya çiniciliğinde değişen ve yok olan üretim yöntemleri. Restorasyon ve Konservasyon Çalışmaları Dergisi, 1 (20).

T.C. Aksaray Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Kültür Envanteri. 2009. Topal, N. (2009). Anadol Selçukluları Devrinde Aksaray Şehri, Ankara.

Ulusoy, K., F., (2021). Geçmişten Geleceğe Değişkenleriyle Mimari Tasarım Sınırları Aksaray Kent Merkezi Örneği. ^(Yüksek Lisans Tezi), Konya Teknik Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.

Yenişehirlioğlu, F. (2005). Günlük Yaşamdan İnsancıl Görünümler, Toprak Ateş Sır- Tarihsel Gelişimi- Atölyeleri ve Ustalarıyla-Kütahya Çini ve Seramikleri, Suna ve İnan Kıraç Vakfı Yayınları.

Yüksel, U. (1979). Aksaray I. Ulusal Mimari Örneklerinden İdari ve Kültürel Yapılar. Konya Devlet Mühendislik ve Mimarlık Akademisi, (Yayınlanmamış Yeterlilik Çalışması), Konya.

Published

2024-06-30

How to Cite

Köse, E. (2024). An Evaluation on the Current Status of Tiles in Public Buildings of Aksaray I. National Architecture Period. Premium E-Journal of Social Science (PEJOSS), 8(43), 897–908. https://doi.org/10.5281/zenodo.12639649