Distribution and Trend Analysis of Hail Days in the Thracian Peninsula
Abstract views: 26
/ 
PDF downloads: 18
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.16730294Keywords:
Thracian Peninsula, hail, Mann-Kendall, trend, analysisAbstract
Hail is an important climatic element that affects human life. Hail is a type of solid precipitation made up of hailstones that form when supercooled water drops and ice particles by descending and ascending many times in cumulonimbus (Cb) clouds, which are created by strong rising and falling air. Hailstones consist of interwoven ice layers with diameters ranging from 5 to 50 mm. Analyzing the monthly, seasonal, and annual distributions of the days with hail in the Thracian Peninsula, it is determined that the highest number of days with hail is in Lüleburgaz, Çanakkale, and Sarıyer, and the lowest number of days with hail is in Malkara and Florya. The month with the highest number of hailstorms is June, and the month with the lowest number is October. In terms of seasons, the number of days with hail ranks first in summer (36.8%) and second in spring (29.2%). Mann-Kendall and Kendall's Tau trend analysis methods indicate a statistically significant and positive trend in January, February, April, May, August, and November in Kırklareli, Edirne, Sarıyer, and Çanakkale. On an annual basis, a statistically significant and positive trend is tested in Edirne and Çanakkale. A negative and significant trend is observed in Uzunköprü, Kumköy, and İpsala in April, June, August, and November. The stations having a significant and negative annual trend are Uzunköprü, Kumköy, Çorlu, İpsala, and Gökçeada. The stations in the field that have neither monthly nor annual trends on days with hail are Lüleburgaz, Florya, Tekirdağ, and Malkara. It is understood that there is a significant and positive trend in Sarıyer and Çanakkale and a significant and negative trend in Gökçeada in winter, a significant and positive trend in Edirne and a significant and negative trend in Çorlu in spring, a significant and positive trend in Çanakkale and a significant and negative trend in Uzunköprü and Gökçeada in summer, and a significant and positive trend in Çanakkale and a significant and negative trend in Uzunköprü in summer. This study aims to reveal the effects of global warming and climate change on the monthly, seasonal, and annual distribution and trends of hail rainy days in the Thracian Peninsula in line with the principles of geography science. Within this context, it will be possible to make more accurate decisions in scientific planning by determining the monthly, seasonal, and annual trends related to hail precipitation, which occasionally reaches the disaster dimension in the Thracian Peninsula.
Downloads
References
Achite, M., Caloiero, T., Wałega, A., Ceppi, A. ve Bouharira, A. (2024). Trend Analysis of Hydro-Meteorological Variables in the Wadi Ouahrane Basin, Algeria. Hydrology, 11(6), 77, 1-17. https://doi.org/10.3390/hydrology11060077.
Ackerman, S. A. ve Knox, J. A. (2015). Meteoroloji Atmosferimizi Anlamak (Üçüncü Basımdan Çeviri). M. Kadıoğlu, S. Çakır (Çeviri Ed.), Nobel Akademik Yayıncılık.
Ahmad, W., Fatima, A., Awan, U. K. ve Anwar, A. (2014). Analysis of Long Term Meteorological Trends in the Middle and Lower Indus Basin of Pakistan-A Non-Parametric Statistical Approach. Global and Planetary Change, 122, 282–291. https://doi.org/10.1016/j.gloplacha.2014.09.007.
Ahrens, C. D. ve Henson, R. (2018). Essentials of Meteorology an Invitation to the Atmosphere (Eighth Edition). Cengage Learning.
Alexandersson. H. (1986). A Homogeneity Test Applied to Precipitation Data. Journal of Climatology. 6, 661- 675. https://doi.org/10.1002/joc.3370060607.
Anadolu Ajansı (2025). https://www.sondakika.com/guncel/haber-hayrabolu-da-dolu-zarari-18808211/.
Atalay, İ. (2010). Uygulamalı Klimatoloji (1. Baskı). Meta Basım Matbaacılık Hizmetleri.
Barry, R. G. ve Chorley. R. J. (2003). Atmosphere, Weather and Climate (Eighth Edition). Routledge 11 New Fetter Lane, London, ISBN 0-203-42823-4 Master e-book ISBN. http://danida.vnu.edu.vn/cpis/files/Books/Atmosphere%20Weather%20and%20Climate%208th%20ed%20%20R%20Barry%20R%20Chorley%20%20Routledge%202003%20WW.pdf.
Botzen, W. J. W., Bouwer, L. M. ve Van den Bergh, J. C. J. M. (2010). Climate Change and Hailstorm Damage: Empirical Evidence and Implications for Agriculture and Insurance. Resource and Energy Economics, 32(3) 341–362.
Buishand. T. A. (1982). Some Methods for Testing the Homogeneity of Rainfall Records. Journal of Hydrology, 58, 11-27, https://doi.org/10.1016/0022-1694(82)90066-X.
Ceylan, A. (2007). Meteorolojik Karakterli Bir Afet: Türkiye’de Dolu Yağışları ve Zararları (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ceylan A. ve Kömüşçü A. Ü. (2008), Meteorolojik Karakterli Doğal Afetlerin Uzun Yıllar ve Mevsimsel Dağılımları. İklim Değişikliği ve Çevre, 1, 1-10.
Changnon, S. A. (2009). Increasing Major Hail Losses in the U.S. Climatic Change, 96, 161-166. DOI:10.1007/s10584-009-9597-z.
Dönmez, Y., Aydınözü, D., Büyükoğlan, F. ve İbret, Ü. (2012). Floristik Bölgeler Açısından Trakya’nın Bitki Toplulukları. Coğrafya Dergisi, 25, 1–13.
Eroğlu, İ. (2022). Trakya Yarımadası’nda Ortalama Hava Sıcaklıklarının Trend Analizi. International Social Sciences Studies Journal, 8(102), 3121-3144. http://dx.doi.org/10.2922 8/sssj.64624.
Erol, O. (2014). Genel Klimatoloji (10. Baskı). Çantay Kitabevi.
Helsel, D. R. ve Hirsch, R. M. (1992). Statistical Methods in Water Resources. Elsevier.
IPCC (2021). IPCC Sixth Assessment Report, Climate Change 2021: The Physical Science Basis report, Chapter 11: Weather and Climate Extreme Events in a Changing Climate, https://www.ipcc.ch/report/ar6/wg1/downloads/report/IPCC_AR6_WGI_Chapter11.pdf.
İhlas Haber Ajansı (2025). https://www.iha.com.tr/tekirdag-haberleri/hayraboluda-dolu-yagisi-tarim-arazilerine-zarar-verdi-261975293.
İnan, N. ve Bozyiğit, R. (1998). Klimatoloji ve Uygulamaları (Ders Notları). Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları No:16.
Kadıoğlu, M. (2019). Havadan Sudan Doğru Bilinen Yanlışlar. Tekin Yayınevi.
Kahraman, A., Tılev-Tanrıover, Ş., Kadıoğlu, M., Schultz, D. M. ve Markowski, P. M. (2016). Severe Hail Climatology of Turkey. Monthly Weather Review, 144(1), 337–346, https://doi.org/10.1175/MWR-D-15-0337.1
Kalaycı, S. ve Kahya, E. (1998). Susurluk Havzası Nehirlerinde Su Kalitesi Trendlerinin Belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi, Turkish Journal of Engineering and Environmental Sciences, 22(6), 503-514.
Karaca, S., Koday, Z. ve Koday, S. (2024). Küresel Sıcaklık Artışının Doğal Afetler Üzerine Etkileri ve Ağrı. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(1), 95-131. https://doi.org/10.31463/aicusbed.1380159.
Karaoğlu, M. (2013). Meteoroloji, Klimatoloji, Zirai Meteoroloji. Nobel Akademik Yayıncılık.
Kim, M. H., Lee, J. ve Lee, S-J. (2023). Hail: Mechanisms, Monitoring, Forecasting, Damages, Financial Compensation Systems, and Prevention. Atmosphere, 14(11), 1642, 1-27, https://doi.org/10.3390/atmos14111642.
King, S. ve Nasir, C. (2023). Yağmur Nasıl Kokar. (Çev. Çağrı, Tuğrul Öztürk), Orenda Kitap.
Kocaoğlu, E. ve Çağlıyan, A. (2022). Çanakkale Yağış Gözlem İstasyonlarının Homojenlik Durumu ve Yıllık Yağışların Trend Analizi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 32(2), 391-408. https://doi.org/10.18069/firatsbed.1050556.
Kömüşçü, A. Ü. (2024). Klimatolojik Analiz İçin Temel istatistik Yöntemler. A. Ü. Kömüşçü (Ed.), Temel Klimatoloji içinde s. 317-351, Akademisyen Yayınevi.
Mann. H. B. (1945). Non-Parametric Tests Against Trend. Econometrica. 13(3), 245- 259.
Nadaroğlu, Y. ve Şimşek O. (2025). Tarımda Dolu Zararı ve Korunma Yolları. https://www.mgm.gov.tr/FILES/genel/makale/doluzarari.pdf.
Nişancı, A. (2002). Türkiye İkliminin Temel Ögeleri, Editör: Şevket Işık, Klimatoloji Çalıştayı 2002 (Bildiriler) içinde s.1-8, Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları No:121.
NOAA National Severe Storms Laboratory (2025). https://www.nssl.noaa.gov/education/svrwx101/hail/.
NTV (2025). https://www.ntv.com.tr/turkiye/tekirdag-beyaza-burundu-ceviz-buyuklugunde-dolu-yagdi,-IYcivy5uEOCXCjY1VfUXg.
Okuroğlu, M., Yağanoğlu, V. ve Yardımcı, N. (1997). Meteoroloji-I. Atatürk Üniv. Yay. 833, Ziraat Fak. Yay. 328, Ders Kitapları Serisi 76.
Pettitt. A. N. (1979). A Non-Parametric Approach to the Change-Point Problem. Applied Statistics. 28(2).126-135. http://dx.doi.org/10.2307/2346729.
Sabah Gazetesi (2025). https://www.sabah.com.tr/tekirdag/2025/07/01/hayraboluda-dolu-yagisi-ekili-alanlara-zarar-verdi.
Salehi, S., Dehghani, M., Mortazavi, S. M. ve Singh, V. P. (2019). Trend Analysis and Change Point Detection of Seasonal and Annual Precipitation in Iran. International Journal of Climatology,40(1), 1-16. https://doi.org/10. 1002/joc.6211.
Şahin, C. ve Sipahioğlu, Ş. (2002). Doğal Afetler ve Türkiye. Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
T.C. Çevre, Şehircilik Bakanlığı (2020). Bölgesel İklim Değişikliği Eylem Planları. ISBN: 978-625-7076-13-5. https://webdosya.csb.gov.tr/db/ordu/menu/bidep_rapor_v14_maket-1_20210315075810.pdf.
T.C. Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı (2025a). Meteoroloji Sözlüğü. Meteoroloji Genel Müdürlüğü, https://www.mgm.gov.tr/genel/meteorolojisozlugu.aspx?m=D&k=aa86.
T.C. Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı (2025b). 2024 Yılı İklim Değerlendirmesi. Meteoroloji Genel Müdürlüğü, https://mgm.gov.tr/FILES/iklim/yillikiklim/2024-iklim-raporu.pdf.
T.C. Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı (2025c). Dolu Yağışlı Günler Rasat Verileri. Meteoroloji Genel Müdürlüğü.
T.C. Tarım ve Orman Bakanlığı (2025). https://istatistik.tarimorman.gov.tr/sayfa/detay/2005.
Tepe, S. ve Kaptan, A. (2013). 16 Haziran 2011 Tarihinde Ankara ve Çevresinde Gerçekleşen Dolu Yağışının Radar ve Uydu Görüntüleriyle Meteorolojik Analizi. Meteoroloji Genel Müdürlüğü I. Meteorolojik Uzaktan Algılama Çalıştayı (05-07 Kasım 2013) Bildiri Kitapçığı, s. 92-110. https://cevresehiriklimkutuphanesi.csb.gov.tr/Books/Book/f734d069-b34a-4a1a-890f-b48df91f5b1a.
Thompson, R. D. (1998). Atmospheric Processes and Systems. Routledge.
Türkçe Bilim Terimleri Sözlüğü (TÜBA) (2025). http://terim.tuba.gov.tr/.
Türkeş, M. (2010). Klimatoloji ve Meteoroloji. Kriter Yayınevi.
Von Neumann. J. (1941). Distribution of the Ratio of the Mean Square Successive Difference to the Variance. Annals of Mathematical Statistics. 12(4). 367–395. DOI:10.1214/aoms/1177731677.
Wijngaard, J. B., Klein Tank, A. M. G. ve Konnen, G. P. (2003). Homogeneity of 20th Century European Daily Temperature and Precipitation Series. International Journal of Climatology, 23, 679–692, DOI:10.1002/joc.906.
XLSTAT (2025). https://www.xlstat.com/.
Yağan, S. ve Yağan, Y. (2014). Dolu Tahmini, Analizi, Dolu Durumu ve Yüksek Atmosfer Klimatolojisi. T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı Meteoroloji Genel Müdürlüğü. https://www.mgm.gov.tr/FILES/genel/kitaplar/dolu-tahmini.pdf.
Yenigün, K. ve Ülgen, M. U. (2016). İklim Değişikliği Ekseninde Maksimum Akım Verilerindeki Trendler ve Baraj Güvenliğine Etkisinin İzlenmesi. Dicle Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Dergisi, 7(2),343-353.
Yu, Y. S., Zou, S. ve Whittemore, D. (1993). Non-Parametric Trend Analysis of Water Quality Data of Rivers in Kansas. Journal of Hydrology, 150, 61-80.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Premium e-Journal of Social Science (PEJOSS)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
