Barok Viyolonsel Repertuvarının Unutulmuş Bestecisi Dall’Abaco ve 11 Capricci Eseri

Özet

Süslü, aşırı ve karşıtlıkları barındıran yapısıyla Barok dönem, müzik sanatında derin izler bırakmıştır. Rönesans’tan hareket alan Barok müzik Rönesans müziğinin aksine tekdüzelikten kurtulmuş, ses olanakları genişletilmiştir. Nüanslar, ritmik hareketler, anlatımdaki derinlik ön plandadır. Çalgı toplulukları ikiye bölünerek bir kontrast oluşturulmuştur, bu bölünme konçerto geleneğinin ilk adımıdır. Solo çalgı eserlerinde ise müzik yazısında birbirinin karşıtı unsurlar sergilenmiştir. Bu karşıt unsurlar ritmik yapılarla, keskin notalarla, ses gürlüğünün kullanımıyla, süslü bir melodi ve sade bir armoniyle desteklenmiştir. Joseph Marie Clément Ferdinand Dall'Abaco 1700-1750 yıllarını kapsayan Olgun Barok döneminde yaşamış bir bestecidir ve çellisttir. Dall’Abaco’nun yazdığı eserlerden pek azı günümüze ulaşmış ve çalgı repertuvarına katılmıştır. Dall’Abaco’nun 11 Capricci isimli solo viyolonsel eseri pek çok yönden Bach’ın süitleri ile benzerlik gösterir. 11 Capricci basit müzik yazısına rağmen hafife alınmaması gereken bir eserdir. Eserde ilk göze çarpan özellikler virtüözite unsurları ve doğaçlama duygusudur. Günümüze gelen kopya nota sayesinde bu eser unutulup gitmekten kurtulmuştur. Buna rağmen repertuvarda hak ettiği değeri görememiştir. Alan yazında hem Dall’Abaco ile ilgili hem de 11 Capricci eseri ile ilgili bulunabilen akademik çalışmalar kısıtlıdır. Bu çalışma ile Dall’Abaco ve 11 Capricci ile ilgili toplanmış bilgilerin ve yoruma yönelik bakış açılarının sunulması amaçlanmaktadır. Bu amaç doğrultusunda 11 Capricci eserinin notaları incelenmiş, yayınlanmış albüm kayıtları dinlenmiş, albüm kitapçıkları incelenmiştir. Eserin hakettiği ilgiyi görebilmesi için besteci ve eserle ilgili araştırmaların çeşitlendirilmesine ve notalar üzerinde yapılacak çalışmalara ihtiyaç olduğu sonucuna ulaşılmıştır.