Okul Öncesi Öğretmenlerin Yaşam Doyumlarının Yordayıcısı Olarak Duygusal Zeka
Özet Görüntüleme: 89
/ 
PDF İndirme: 102
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10258189Anahtar Kelimeler:
Duygusal zeka, Yaşam doyumu, okul öncesi öğretmenÖzet
Bu çalışmada okul öncesi öğretmenlerin yaşam doyumları ve duygusal zeka düzeyleri arasındaki ilişki incelenmiş ayrıca öğretmenlerin duygusal zeka düzeylerinin yaşam doyumlarını ne düzeyde etkilediği ele alınmıştır. Araştırma tarama modeli ile gerçekleştirilmiş bir nicel çalışma olarak tasarlanmıştır. Araştırma grubu çeşitli okul öncesi kurumlarda görev yapan 275 öğretmenden oluşmaktadır. Araştırmaya dahil edilen öğretmenler rassal örnekleme metodu ile seçilmiş ve çalışmaya gönüllü olarak dahil olmuşlardır. Araştırma sonucunda öğretmenlerin duygusal zeka düzeylerinin medeni durum, mesleki kıdem ve öğrenim düzeylerine göre çeşitli alt boyutlarda farklılaştığı ancak yaşam doyumu düzeylerinin bu değişkenler çerçevesinde farklılaşmadığı tespit edilmiştir. Bununla birlikte araştırma bulguları yaşam doyumu ve duygusal zeka arasında anlamlı bir ilişkinin varlığını ortaya koyarken, duygusal zekanın yaşam doyumunu anlamlı düzeyde açıklayamadığını göstermektedir.
İndirmeler
Referanslar
Acar, F. T. (2001). Duygusal Zeka Yeteneklerinin Göreve ve İnsana Yönelik Liderlik Davranışları İle İlişkisi [Doktora Tezi]. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Austin, E. J., Saklofske, D. H. ve Egan, V. (2005). Personality, Well-Being And Health Correlates of Trait Emotional İntelligence. Personality and Individual Differences, 38, 547-558.
Cooper, R. K., Sawaf, A., Ayman, Z. B., & Sancar, B. (2003). Liderlikte duygusal zekâ: Yönetim ve organizasyonlarda duygusal zekâ. Sistem Yayıncılık.
Dağlı, A., & Baysal, N. (2016). Yaşam doyumu ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(59).
Deniz, M. E., Özer, E., & Işık, E. (2013). Duygusal zekâ özelliği ölçeği–kısa formu: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 38(169).
Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R. J., and Griffin, S. (1985). The Satisfaction With Life Scale. Journal of Personality Assessment, 49(1), 71-75, .doi:10.1207/s15327752jpa4901_13
Fırat, Z. M., & Cula, S. (2016). İş-aile çatışması, aile-iş çatışması ve iş doyumunun öğretmenlerin yaşam doyumu üzerindeki etkisi. Başkent University Journal of Education, 3(2), 146-155.
Goleman, D. (2003). Duygusal zeka neden IQ’dan önemlidir?(24. Baskı). Çev. BS Yüksel. İstanbul: Varlık/Bilim.
Goleman, D., Boyatzis, R. E., McKee, A., Nayır, F., & Deniztekin, O. (2003). Yeni liderler. Varlık Yayınları.
Gökçe, B. (2006). İş Hayatında Duygusal Zeka ve Sivas İli Bankacılık Sektöründe Bir Alan Araştırması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Cumhuriyet Üniversitesi
Güllüce, A. Ç. (2006). Mesleki Tükenmişlik ve Duygusal Zeka Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi.
Güllüce, A. Ç., & İşcan, Ö. F. (2010). Mesleki tükenmişlik ve duygusal zekâ arasındaki ilişki. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 5(2), 7-29.
Güvenç, Z. (2012). Sınıf öğretmenlerinin duygusal zekâları ile yansıtıcı düşünme becerileri arasındaki ilişki (Master's thesis).
Jones, M. D. (2006). Which is a better predictor of job performance: Job satisfaction or life satisfaction? Journal of Behavioral and Applied Management, 8(1), 20-42.
Judge, T. A., & Watanabe, S. (1993). Another look at the job satisfaction-life satisfaction relationship. Journal of applied psychology, 78(6), 939.
Kabar, M. (2017). Lise öğretmenlerinin işe bağlılık düzeyleri ile duygusal zekâ düzeyleri arasındaki ilişki (Master's thesis, İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı).
Kahneman, D., & Deaton, A. (2010). High income improves evaluation of life but not emotional well-being. Proceedings of the national academy of sciences, 107(38), 16489-16493.
Karaaslan, İ., Tuna, U. S. L. U., & Serkan, E. S. E. N. (2020). Beden eğitimi öğretmenlerinin mesleki tükenmişlik, iş doyumu ve yaşam doyumlarının incelenmesi. Journal of Health and Sport Sciences, 3(1), 7-18.
Kıvrak, M. (2019). Ortaöğretim okul yöneticilerinin tükenmişlik düzeyleri ile yaşam doyumları arasındaki ilişki (Master's thesis, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü).
Lyubomirsky, S., King, L., and Diener, E. (2005). The benefits of frequent positive affect: Does happiness lead to success? Psychological Bulletin, 131(6), 803–855
Mayer, J. D. (2013). A new field guide to emotional intelligence. In Emotional intelligence in everyday life (pp. 3-26). Psychology Press.
Mayer, J. D., Salovey, P., & Caruso, D. (2000). Models of emotional intelligence. Handbook of intelligence, 2, 396-420.
Mayer, J. D., Salovey, P., Caruso, D. R., & Cherkasskiy, L. (2011). The cambridge handbook of intelligence. Robert J. Sternberg, Scott B. Kaufman (ed). New York: Cambridge University Press.
Mutlu, Z. (2012). Yaşlı Bireylerde Yaşam Tatmini ve Sosyal Destek İlişkisinin İncelenmesi. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Nelson, D. B., & Low, G. R. (2011). Emotional intelligence. Boston: Prentice Hall.
Neugarten, B. L., Havighurst, R. J., & Tobin, S. S. (1961). The measurement of life satisfaction. Journal of gerontology.(16) 134-143
Öztekin, A. (2006). Ortaöğretim Kurumlarında Görev Yapan Yöneticilerin Duygusal Zeka Becerilerini Okul Yönetiminde Kullanma Düzeylerinin Değerlendirilmesi. [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi], Balıkesir Üniversitesi.
Pamukoğlu, E. (2004). Duygusal zekanın yönetici etkinliğindeki rolünün kadın yöneticiler bağlamında incelenmesi ve bir araştırma. [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi], Kocaeli Üniversitesi.
Petrides, K. V. (2009). Psychometric properties of the trait emotional intelligence questionnaire (TEIQue). In Assessing emotional intelligence: Theory, research, and applications (pp. 85-101). Boston, MA: Springer US.
Polo-Vargas, J. D., Fernández Ríos, M., Bargsted, M., Ferguson Fama, L., and Rojas-Santiago, M. (2017). The relationship between organizational commitment and life satisfaction: The mediation of employee engagement. Universia Business Review, 54 (2), 110-145.
Rode, J. C. (2004). Job satisfaction and life satisfaction revisited: A longitudinal test of an integrated model. Human Relations, 57(9), 1205-1230.
Saraçlar, A., Ada Ş., & Gönenç, H. (2022). Öğretmenlerin Yaşam Doyumları ile Özyeterlik İnançları Arası İlişki. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (31), 267-289.
Sternberg, R. J., & Kaufman, S. B. (Eds.). (2011). The Cambridge handbook of intelligence. Cambridge University Press.
Toytok, E. (2013). Öğretmenlerin Duygusal Zekâ Yeterliklerini Sinif Yönetimi Sürecinde Kullanma Düzeyleri: Sakarya İli Örneği. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi, 1(1), 27-43.
Turan, M. (2015). Öğretmenlerin duygusal zekâ ve tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi], İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Wolfe, M. T., and Patel, P. C. (2018). Satisfaction guaranteed? Life satisfaction, institutional factors, and self-employment. Journal of Business Venturing Insights, 9, 45-52.
Yılmaz, E., & Aslan, H. (2013). Öğretmenlerin iş yerinde yalnızlıkları ve yaşam doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3(3), 59-69.
Zikmund, V. (2003). Health, well-being, and the quality of life: Some psychosomatic reflections. Neuroendocrinology Letters, 24(6), 401-403.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 Premium e-Journal of Social Science (PEJOSS)
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
