Örgüt İklimi Ve İletişim Becerilerinin İş Performansına Etkisi: Küçük İşletme Çalışanları Üzerine

Akkoç, İ., Çalışkan, A., ve Turunç, Ö. (2012). Örgütlerde gelişim kültürü ve algılanan örgütsel desteğin iş tatmini ve iş performansına etkisi: Güvenin aracılık rolü. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1), 105-135.

Anaç, A.S. (2021). İşe bağlılığın iş performansı ve işten ayrılma niyetine etkisinde duygusal emeğin aracılık rolü. (Doktora tezi). Ulusal Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No. 679769).

Bingöl, D. (2006). İnsan kaynakları yönetimi. Arıkan Basım Yayım Dağıtım.

Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E, Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2020). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (28. Baskı). Pegem Akademi.

Çekmecelioğlu, H. G. (2005). Örgüt ikliminin iş tatmini ve işten ayrilma niyeti üzerindeki etkisi: bir araştırma. CÜ İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 6(2), 23-39.

Cihangir, Z. (2004). Kişilerarası iletişimde dinleme becerisi. Nobel Basımevi.

Deniz, İ. (2003). İletişim becerileri eğitiminin ilköğretim 8. sınıf öğrencilerinin iletişim becerisi düzeylerine etkisi. (Yüksek lisans tezi). Ulusal Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No. 133989).

Doğruyürür, G. (2021). Örgütsel stres ve iş motivasyonunun iş performansına etkisi ve bir araştırma. (Yüksek lisans tezi). Ulusal Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No. 697542).

Erkoç, İ. Ç. (2015). Algılanan örgütsel destek ve iş performansı arasındaki ilişkide öz yeterlilik faktörünün düzenleyici rolü: Bankacılık sektöründe bir araştırma. (Yüksek lisans tezi). Ulusal Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No. 393596).

Erözkan, A. (2005). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerilerini etkileyen faktörler. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 22(22), 135-149.

Ertuğrul, O. (2018). İnsan kaynakları uygulamalarının tükenmişlik sendromu üzerindeki etkisinde örgüt ikliminin düzenleyici rolüne yönelik bir araştırma. (Yüksek lisans tezi). Ulusal Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No. 524518).

Gayman, M. D., & Bradley, M. S. (2013). Organizational climate, work stress, and depressive symptoms among probation and parole officers. Criminal Justice Studies, 26(3), 326-346.

George, D., & Mallery, P. (2010). SPSS for Windows step by step. A simple study guide and reference (10. Baskı). GEN, Boston, MA: Pearson Education, Inc, 10.

Gökçe, T. (2006). İletişim bilimi, insan ilişkileri anatomisi. Siyasal Kitapevi.

Gürgen, H. (2003). İletişim süreci ve ögeleri (Ünite 2). F. Uztuğ (Ed.), Halkla ilişkiler ve iletişim. Anadolu Üniversitesi Yayınları.

Karakahraman, Y. (2021). Sosyal medya bağımlılığının iş performansı ve iş-aile çatışmasına etkisinde iş tatmininin aracılık rolünün belirlenmesi. (Yüksek lisans tezi). Ulusal Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No. 675811).

Karcıoğlu, F., ve Aykanat, Z. (2012). Örgüt iklimi ve örgütsel iletişim: Ardahan Üniversitesi ve Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi arasında karşılaştırmalı bir inceleme. International Journal Of Socialscience, 5(7), 421-436.

Kenanoğlu, C. (2020). Örgüt ikliminin, çalışan motivasyonuna etkisi: Adana restoran işletmeleri örneği. (Yüksek lisans tezi). Ulusal Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No. 657532).

Korkut, F. (2005). Yetişkinlere yönelik iletişim becerileri eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 143-149.

Kurtyılmaz, Y. (2005). Öğretmen adaylarının saldırganlık düzeyleri ile akademik başarıları iletişim ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkiler. (Yüksek lisans tezi). Ulusal Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No. 187984).

Metin, H. (2011). Empatik iletişim ve yönetişim. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 11(32), 177-203.

Moslehpour, M., Altantsetseg, P., Mou, W., ve Wong, K. W. (2019). Organizational climate and work style: The missing links for sustainability of leadership and satisfied employees. Sustainability, 11(1), 1-17.

Öcel, H. (2013). Örgüt kimliğinin gücü, algılanan örgütsel prestij ve kişi-örgüt uyumu ile bağlamsal performans arasındaki ilişkiler: Örgütsel bağlılığın aracı rolü. Türk Psikoloji Dergisi, 28(71), 37-53.

Özdevecioğlu, M., ve Kanıgür, S. (2009). Çalışanların ilişki ve görev yönelimli liderlik algılamalarının performansları üzerindeki etkileri. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 11(16), 53-82.

Özek, H. (2014). Örgütlerde sosyal kaytarma davranışı ile psikolojik iklim ilişkisi ve konuyla ilgili bir araştırma. (Doktora tezi). Ulusal Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No. 386908).

Pala, Y. (2020). Örgüt iklimi ile örgütsel özdeşleşme arasındaki ilişki: Sivas Örneği. (Yüksek lisans tezi). Ulusal Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No. 652167).

Solmaz, H. (2016). Örgüt ikliminin girişimcilik yönelimi üzerine etkisi ve öğrenme yöneliminin rolü: Savunma sanayiinde bir araştırma. (Doktora tezi). Ulusal Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No. 446884).

Tarigan, J., Susanto, A.R.S., Hatane, S.E., Jie, F., ve Foedjiawati, F. (2020). Corporate social responsibility, job pursuit ıntention, quality of work life and employee performance: Case study from Indonesia Controversial Industry. Asia-Pacific Journal of Business Administration, 13(2), 141-158.

Tutar, H., ve Altınöz, M. (2010). Örgütsel iklimin işgören performansı üzerine etkisi: ostim imalat işletmeleri çalışanları üzerine bir araştırma. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65(2), 196-218.

Ural, A. (2014). Gazi Üniversitesi’nde örgütsel iklim. Amme İdaresi Dergisi, 47(2), 145-165.

Yusuf, R. M., Hamid, N., Eliyana, A., Bahri, S., ve Sudarisman, A. (2012). The antecedents of employee’s performance: Case study of Nickel Mining’s company, Indonesia. Journal of Business and Management, 2(2), 22-28.