Pandemi Döneminde Uzaktan Eğitim İle Birinci Sınıf Okutmuş Sınıf Öğretmenlerinin Uzaktan Eğitim Sürecine İlişkin Tutumları (Adana Örneği)
Özet Görüntüleme: 87
/ 
PDF İndirme: 68
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10642743Anahtar Kelimeler:
Pandemi, uzaktan eğitim, öğrenci, öğretmen, tutumÖzet
Bu çalışma, Adana'da görev yapan sınıf öğretmenlerinin görüşleri doğrultusunda pandemi döneminde uzaktan eğitimle birinci sınıf öğretmenliği yapmış öğretmenlerin tutumlarını tespit etmeyi ve ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Yapılan araştırmada belirlenen öğretmenlerin çalıştıkları okullarda örneklem ilkelerine dikkat edilmek üzere seçilen evreni karşılayabilecek düzeyde Adana ilinin coğrafi ve demografik unsurları göz önünde bulundurularak okul ve öğretmen seçimi yapılmıştır. 50 öğretmenden alınan verilere çalışmada yer verilmiştir. Tarama modeli yardımı ile yürütülen bu çalışma, 2020-2021 eğitim öğretim yılında Adana ilindeki ilçelerden seçilen ve uzaktan eğitimle birinci sınıf okutmuş öğretmenlerin uzaktan eğitim sürecine ilişkin tutumlarını bulmak amacı ile Ağır’ın (2007) geliştirdiği Uzaktan Eğitime Yönelik Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Öğretmenlere ait demografik bilgilerin yer aldığı form kullanılarak Adana ilinde görev yapan ve pandemi döneminde uzaktan eğitimle birinci sınıf okutmuş öğretmenlerden toplanan veriler SPSS-22 paket programına işlenmiştir. Uzaktan Eğitime Yönelik Tutum Ölçeği’nde toplam Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı 925 iken, “Uzaktan Eğitim Avantajları” boyutunda Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı 905 ve “Uzaktan Eğitim dezavantajları” boyutunda Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı 830 değerleri ortaya çıkmıştır. Bu sonuçlar bize kullanılacak ölçeğin yüksek güvenilirliğe sahip olduğunu göstermektedir. Çalışmamızda yer alan ölçek 21 ana madde içerisinde iki alt boyuttan oluşan 5`li likert sistemi ile geliştirilmektedir. Uzaktan eğitime yönelik hazırlanmış olan tutum ölçeğinde 14 adet avantaj maddesi yer alırken 7 tanede sınırlılık maddesi bulunmaktadır. Elde edilen verilere göre iki değişkenli gruplarda t testi, üç ve üzerinde değişkene sahip gruplarda tek yönlü varyans (ANOVA) analizi uygulanmıştır. Araştırmamız sonucunda elde edilen bulgulara göre pandemi döneminde uzaktan eğitimle birinci sınıf öğretmenliği yapmış sınıf öğretmenlerinin uzaktan öğrenmeye yönelik tutumlarının genelde olumlu olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca yaş grubu, cinsiyet, kıdem, eğitim düzeyi, uzaktan eğitim yeterliliği ve önceki uzaktan eğitim durumu gibi değişkenleri incelenmiş ve anlamlı bir fark bulunamamıştır. Ancak araştırmaya katılan öğretmenlerin uzaktan eğitime yönelik tutumlarının olumlu olmasına rağmen %88’i uzaktan eğitimin yaş grubunun gelişimsel özelliklerine uygun olmadığını dile getirmiştir. Ayrıca elde edilen verilerden anlaşıldığı üzere uzaktan eğitim sürecinde çocuğa en çok yardım eden aile bireyi %82 oranında anne olduğu sonucuna varılmıştır.
İndirmeler
Referanslar
Ağır, F. (2007). Özel Okullarda ve Devlet Okullarında Çalışan İlköğretim Öğretmenlerinin Uzaktan Eğitime Karşı Tutumlarının Belirlenmesi [Yüksek Lisans Tezi]. Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Alkan, C. (1987). Açıköğretim: Uzaktan Eğitim Sistemlerini Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
Alkan, C. (1996). Uzaktan Eğitimin Tarihsel Gelişimi. Türkiye 1. Uluslararası Uzaktan Eğitim Sempozyumu (12-15 Kasım 1996) Bildiriler. MEB, FRTEM.
Aziz, A. (1982). Radyo ve Televizyonla Eğitim. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi,Eğitim Araştırmaları Merkezi Yayın No:2.
Bozkurt, A. (2020). Koronavirüs (covid-19) pandemi süreci ve pandemi dünyada eğitime yönelik değerlendirmeler :Yeni normal ve yeni eğitim paradigması. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(3), s. 112-142.
Büyüköztürk, Ş. (2018). Bilimsel araştırma yöntemleri (25 b.). Pegem Akademi.
Can, E. (2020). Coronavirüs (Covid-19) pandemisi ve pedagojik yansımaları: Türkiye ‘de açık ve uzaktan eğitim uygulamaları. . Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(2), 11-53.
Cebeci, E. (2000). İşletmelerde Teknolojik Eğitim Stratejileri Kapsamında Web Tabanlı Eğitimler. [Yayınlamamış Yüksek Lisans Tezi]. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çallı, İ., Bayram, Y., & Karacadağ, M. (2002). Türkiye'de Uzaktan Eğitimin Geleceği ve E-Üniversite, 23-25 Mayıs 2002. Uluslararası Katılımlı, Açık Ve Uzaktan Eğitim Sempozyumu.
Çukadar, S., & Çelik, S. (2003). İnternete Dayalı Uzaktan Öğretim ve Üniversite Kütüphaneleri. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 4(1), 31-42.
Demiray, U. (1999). Bir çağdaş eğitim modeli olarak uzaktan eğitim uygulaması. Jandarma Dergisi, 85, 46-52.
Demiray, U., & Adıyaman, Z. (2002). Kuruluşunun 10. Yılında açıköğretim lisesi ile ilgili çalışmalar kaynakçası. Milli Eğitim Bakanlığı Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü Yayınları.
Emre, Y. (2002). Kitle İletişim Araçları Ve Www Teknolojilerinin Uzaktan Eğitim Uygulamalarında Kullanılması. Anadolu Üniversitesi Açık Ve Uzaktan Eğitim Sempozyumu, 23-25 Mayıs 2002.
Erbil, D., & Kocabaş, A. (2019). Sınıf Öğretmenlerinin Eğitimde Teknoloji Kullanımı, Tersine Çevrilmiş Sınıf Ve İşbirlikli Öğrenme Hakkındaki Görüşleri. İlköğretim Online, 18(1), 31-51.
Ertem, A. (2007). Aile Hekimlerinin Eğitimde Uzaktan Eğitim Yönteminin Kullanılabilirliği (Düzce İli Örneği). (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Fidan, M. (2020). Covıd-19 Belırsızlıgınde Egıtım: Ilkokulda Zorunlu Uzaktan Egıtıme İlişkin Öğretmen Görüşleri. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 6(2), 24-43.
Gelişli, Y. (2015). Uzaktan eğitimde öğretmen yetiştirme uygulamaları: tarihçe ve gelişim. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(3), 313-321.
Gülbahar, Y. (2009). E-Öğrenme (1 b.). Pegem Akademi.
Hall, O. (2006). Enhancing Management Education Using Hybrid Learning Nets: A Perspective From Working Adults. Journal Of Business And Management, 12(1).
Horzum, B. (2003). Öğretim Elemanlarının Đnternet Destekli Eğitime Yönelik Düşünceleri (Sakarya Üniversitesi Örneği). (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi.
Horzum, M. B. (2011). İlkoğretim Öğrencilerinin Bilgisayar Oyunu Bağımlılık Düzeylerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi. Egitim Bilim Dergisi, 2011(159), 56-68.
İşman, A. (2005). Uzaktan Eğitim. (2.Baskıdan tıpkı basım). Pegem A Yayınları.
İşman, A. (2011). Uzaktan Eğitim. (4.Baskı). Pegem Akademi.
Kahraman, M. E. (2020). COVID-19 salgınının uygulamalı derslere etkisi ve bu derslerin uzaktan eğitimle yürütülmesi: Temel tasarım dersi örneği. İMÜ Sanat Tasarım ve Mimarlık Fakültesi Dergisi, 6(1), 44-56.
Karaca, İ., Karaca, N., Karamustafaoğlu, N., & Özcan, M. (2021). Öğretmenlerin uzaktan eğitimin yararına ilişkin algılarının incelenmesi. Humanistic Perspective, 3(1), 209-224.
Karadağ, A., & Şen, Y. A. (2014). Uzaktan Eğitimde Rol Alan Kişiler ve Öğretmen- Öğrenci Rolleri. Anadolu Üniversitesi.
Karahan, M., & İzci, E. (2001). Üniversite Öğrencilerinin İnternet Kullanım Düzeyleri Ve Beklentilerinin Değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, (150), 2-8.
Kaya, Z. (2002). Uzaktan Eğitim. Pegem A Yayıncılık.
Kaya, Z., & Odabaşı, F. (1996). Türkiye’de Uzaktan Eğitimin Gelişimi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 6(1),29-41.
Kocayiğit, A., & Uşun, S. (2020). Milli Eğitim Bakanlığına Bağlı Okullarda Görev Yapan Öğretmenlerin Uzaktan Eğitime Yönelik Tutumları (Burdur İli Örneği). Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 8(23), s. 285-299.
Kurt, M. (. (2006). Sanal Yükseköğretim Kurumlarının Karşılaştırılmalı Olarak İncelenmesi. Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
MEB. (2020). EBA TV ders yayını. https://www.eba.gov.tr
Moçoşoğlu, B., & Kaya, A. (2020). Koronavirüs Hastalığı (Covid-19) Sebebiyle Uygulanan Uzaktan Eğitime Yönelik Öğretmen Tutumlarının İncelenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Eğitim Dergisi, 2(1), 15-43.
Oral, B. (2007). Öğretim Teknolojileri Ve Materyal Tasarımı. (2. Baskı). Ö. Demirel, & E. Altun (Dü) içinde, Uzaktan Eğitim. Pegem A Yayıncılık.
Özarslan, Y., & Ozan, Ö. (2014). Yükseköğretimde Uzaktan Eğitim Programı Açma Sorunsalı. ıx. Türkiye'de İnternet Konferansı, Yaşar Üniversitesi.
Özbay, Ö. (2015). Dünyada Ve Türkiyede Uzaktan Eğitimin Güncel Durumu. Uluslar Arası Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(5), 376-394.
Özen, Ü., & Karaman, S. (2001). Web tabanlı uzaktan eğitimde sistem tasarımı. Akdeniz İİ BF Dergisi, 1(2), 81-102.
Pala, F., Arslan, H., & Özdinç, F. (2017). Eğitim Bilişim Ağı Web Sitesinin Otantik Görevler Ve Göz İzleme İle Kullanılabilirliğinin İncelenmesi. Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 24-38.
Papi, C., & Büyükaslan, A. (2007). Türkiye Ve Fransa’daki Uzaktan Eğitimde Gelişmeler: Hangi Eğitim Hakkı. Marsilya: Colloque Tice Mediterranee - Uzaktan Eğitimde İnsan / Değişim Sorunsalı.
Türker, A., & Güven, S. (2016). Lise Öğretmenlerinin Eğitim Bilişim Ağı (Eba) Projesinden Yararlanma Düzeyleri Ve Proje İle İlgili Görüşleri. Eğitim Ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(1), 244-254.
Tüysüz, C., & Çümen, V. (2016). Eba Ders Web Sitesine İlişkin Ortaokul Öğrencilerinin Görüşleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(3), 278-296.
Uğur, S. (. (2014). Açık Ve Uzaktan Öğrenmede Öğretmen Rolleri. A. Özkul, C. H. Aydın, E. Toprak, E. Kumtepe, A. Özkul, C. Aydın, E. Toprak, & E. Kumtepe (Dü) içinde, Açık Öğretimle 30 Yıl (s. 235-243). Anadolu Üniversitesi.
Uşun, S. (2006). Uzaktan Eğitim. (1.Baskı). Nobel Yayınları.
YÖK (2020). Basın Açıklaması: https://www.yok.gov.tr/sayfalar/haberler/2020/yks%20ertelenmesi%20 basın%20açı klaması.aspx
Yurdakul, B. (2005). Uzaktan Eğitim – Eğitimde Yeni Yönelimler. Pegema Yayıncılık.
Yüksel, E. A. (2021). Sınıf öğretmenlerinin covid-19 salgını sürecinde çevrim içi ders-uzaktan eğitim deneyimlerinin incelenmesi. Ulakbilge Sosyal Bilimler Dergisi, 6(2), 507 – 521.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 Premium e-Journal of Social Science (PEJOSS)
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
