Su ve Hayatın Dindeki ve Medeniyetlerdeki Yeri ve Önemi

Özet

İnsanlık var olduğu günden beri doğaya ait birçok unsura çeşitli anlamlar yüklemiş bazılarını ise kutsallaştırmıştır. Ağaçlar, dağlar, gök cisimleri ve su bunlardan bir kaçıdır. Suyun bunlar için de çok daha özel bir anlamı vardır. İnsanlar suya temizlik, arınma, günahlardan kurtulma, şifa bulma aracı, bereket, yeniden doğuş ve hayat kaynağı olarak görmüşlerdir. Bunun yanında suyun cezalandırma ve yok etme boyutuna da inanmışlardır. İnsanlar, kuracakları medeniyetlerin yerlerini özellikle suyun bulunduğu çevrelere yapmaya özen göstermişlerdir. Birçok din ve inançta suya dair ritüeller ve ayinlerde geliştirilmiştir. Vaftiz, nehirlerde yıkanma, yemeklerden önce elleri yıkamak, ölen insanların küllerini suya savurmak ve ibadetlerden önce suya dokunmak bunlardan bir kaçıdır. Kimi uygarlıklarda su, çoğu zaman ilahlaştırılmış ve tapılan bir sembol olmuştur. Türk medeniyetlerinde her ne kadar su ilahlaştırılmamışsa da kutsal kabul edilmiş ve büyük bir önem atfedilmiştir. Su ve hayat birbirini tamamlayan iki kavram olarak insanların hayatında yerini almıştır. Bu çalışmada kutsal dinler ve diğer inanç sistemlerinde su ve hayatın insan yaşamındaki yeri, medeniyetlerin kurulumu ve uygarlıkların devamında su ve hayatın önemi araştırılmış, geçmişten günümüze medeniyetlerin ve dini inançların su ve hayata bakışı irdelenerek okuyuculara açıklanması hedeflenmiştir.