Öğretmenlerin Girişimci Davranış Düzeyleri
Özet Görüntüleme: 155
/ 
PDF İndirme: 78
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10258237Anahtar Kelimeler:
GirişimcilikÖzet
- yüz yıl becerilerinden olan girişimcilik becerisine yönelik olarak öğretmenlerin girişimci davranış düzeyleri ve bunun öğretmenlerin özelliklerine göre farklılık gösterip/göstermediğinin ortay konması bu araştırmanın amacını oluşturmaktadır. Araştırma nicel ve tarama modelinde yapılmıştır. Araştırmada kolay ulaşılabilir örneklem seçimiyle 333 öğretmene ulaşılarak veriler toplanmıştır. Analizlerde SPSS programı kullanılmıştır. Analizlerde verilerin güvenirliği yüksek bulurken verilerin normal dağılım gösterdiği belirlenmiştir. Analizlerde parametrik testler kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öğretmenlerin girişimci davranış düzeyleri en yüksek seviyede yapılan planların fiilen uygulandığı maddede olmuştur. Bunu okul içerisinde bir sorun olduğunda etkin bir şekilde çözmeye çalışma maddesi izlerken en düşük ortalama ise riskli durumlardan kaçınma şeklinde olmuştur. Öğretmenlerin girişimci davranış düzeylerinin bütün boyutlarda ve genel olarak yüksek düzeyde olduğu saptanmıştır. Bununla birlikte en yüksek seviye inisiyatif alma boyutundadır. Bunu fırsatları tanıma boyutu izlemektedir. En düşük düzey ise risk alma boyutundadır. Öğretmenlerin girişimci davranış düzeyleri öğretmenlerin kişisel özelliklerinden yaş ve kıdeme göre anlamlı farklılık göstermediği ancak cinsiyet, medeni durum, kariyer, branş ve çalıştıkları ilçeye göre ise anlamlı farklılık gösterdiği görülmüştür. Öğretmenlerin girişimci davranış düzeylerinin cinsiyetlerine göre risk alma boyutunda ve genel girişimci davranış düzeyinde erkekler lehine yüksek olduğu ve medeni durumlarına göre fırsatları tanıma ve genel girişimci davranış düzeyinde bekarların evlilerden daha yüksek ortalamalara sahip oldukları sonucuna ulaşılmıştır. Kariyer düzeylerine göre fırsatları tanıma, inisiyatif alma, risk alma ve genel girişimci davranış düzeyinde öğretmen unvanlıların girişimcilik davranışlarının bütün boyutlarda ve genel olarak başöğretmen unvanlılardan daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Branşlarına göre fırsatları, inisiyatif alma, risk alma ve genel girişimci davranış düzeyinde anlamlı farklılık göstermektedir. Fark ortaokul branş, okulöncesi, sınıf ve meslek dersleri öğretmenler lehine yüksektir. Çalışılan ilçeye göre öğretmenlerin girişimci davranış düzeylerinin inisiyatif alma, risk alma ve genel girişimci davranış düzeyinde anlamlı farklılık gösterdiği saptanmıştır.
İndirmeler
Referanslar
Akyurt N. (2018). Üniversite öğrencilerinin girişimcilik eğilimlerinin belirlenmesi: sağlık örneği. Medical Sciences. 13(2): 43-57.
Amoros, J., & Bosma, N. (2014). Global Entrepreneurship Monitor 2013 Global Report. Santiago: Global Entrepreneurship Research Association.
Amos, A. and Onifade, C. A. (2013). The perception of students on the need for entrepreneurship education in teacher education programme. Global Journal of Human-Social Science Research, 13 (3), 75-80.
Anagün, Ş.S. ve Atalay, N. (2017). Sınıf öğretmeni adaylarının girişimcilik becerisine ilişkin yeterlik algıları. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4, 298-313.
Arıkan, S. (2002). Girişimcilik temel kavramlar ve bazı güncel konular. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Aydın E, Öner G. (2016) Sosyal Bilgiler ve Sınıf Öğretmeni Adaylarının Girişimcilik Düzeylerinin İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (Kefad), 17(3): 497-515.
Ballı, A. (2018). Girişimcilik, Girişimcilik Türleri ve Girişimci Tipolojileri Üzerine Bir Araştırma (5.Uluslararası Multidisipliner Çalışmaları Sempozyumu 16-17 Kasım 2018/Ankara)
Başar, M., Ürper, Y., Tosunoğlu, BT. (2013). Girişimcilik. Anadolu Üniversitesi Yayını No: 3002.
Copelli FHDS, Erdmann AL, Santos JLGD. Entrepreneurship in nursing: an integrative literature review. Rev Bras Enferm. 2019;72(1):289-298.
Çiftçi, İ. (2020). Spor yöneticiliği Bölümü Öğrencilerinin Sosyal ve Kültürel Sermayeleri ile Girişimciliğe Yönelik Algılarının İncelenmesi, Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi.
Dağhan, G., Nuhoğlu Kibar, P., Menzi Çetin, N., Telli, E. ve Akkoyunlu, B. (2017). Bilişim teknolojileri öğretmen adaylarının bakış açısından 21. yüzyıl öğrenen ve öğretmen özellikleri. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 7 (2), 215- 235.
Dağlı Ekmekçi AY, İrmiş A. (2013). Girişimcilik ve Spor. International Conferance On Eurasian Economies, St. Petersburg- Russia: Beykent University, 635-640.
Deveci, İ. (2016). Fen bilimleri öğretim programıyla (5-8) bütünleştirilmiş girişimcilik eğitimi modüllerinin geliştirilmesi, uygulanması ve değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Uludağ Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
Durukan, L. (2021). Türkiye'de kadın girişimcilerin desteklenmesinde KOSGEB’in rolü. Gazi İktisat ve İşletme Dergisi, 7(1), 17-37.
Erbir M, Yılmaz A. (2020) Sağlık sektörü çalışanlarının iç girişimcilik düzeyleri. Ekonomi İşletme Siyaset ve Uluslararası İlişkiler Dergisi,;6(1):110-130.
Ertekin, AB. (2020). Spor Eğitimi Alanında Öğrenim Gören Öğrencilerin Girişimcilik Düzeyleri ile Kariyer Farkındalıkları Arasındaki İlişki. İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7 (3), 14-27.
Gibb, A. (2005). The future of entrepreneurship education – determining the basis for coherent policy and practice? in Kyro. P. and Carrier, C. (Eds). İn the dynamics of learning entrepreneurship in a cross-cultural university context. (44-67). University of Tampere, research centre for vocational and professional education. Entrepreneurship education series.
Güven B, Kaygın E,(2018). Girişimcilik: temel kavramlar, girişimcilik türleri, girişimcilikte güncel konular. İstanbul: Siyah İnci Akademi, Ss: 35-47 ve 87-191.
Ibeh Kevin I.N., 2004. “Furthering Export Participation in Less Performing Developing Countries, the Effects of Entrepreneurial Orientation and Managerial Capacity Factors” International Journal of Social Economics Vol. 31 No. 1/2, pp. 94-110.
Işık Nihat vd., 2011.” İktisadi Büyümede Girişimciliğin Rolü” Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi 6 (1) 2011 Journal of Entrepreneurship and Development s. 148-178
Kamaç, H., Kişman, ZA. (2020). Türk Girişimciliğinin Tarihi ve Gelişimi. Balıkesir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(2), 129-148.
Karasar, N. (2016), Bilimsel Araştırma Yöntemi, Nobel Yayınları
Karcıoğlu, F., Kaygın, E. (2013). Girişimcilik Sürecinde Dönüştürücü Liderlik Anlayışı: Otomotiv Sektöründe Bir Uygulama. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 27 (3), 1-20.
Kişi N. (2018). Dijital çağda yeni bir girişimcilik yaklaşımı: dijital girişimcilik, C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 19(2):389-399.
Löbler, H. (2006). Learning entrepreneurship from a constructivist perspective. Technology Analysis & Strategic Management, 18 (1), 19–38. https://doi.org/10.1080/09537320500520460.
Luca, M. R., Cazan, A. M. and Tomulescu, D. (2012). To be or not to be an entrepreneur. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 33, 173-177.
Murathan, G., İnan, H. ve Karakaplan Özer, E. (2020). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin Girişimcilik Özelliklerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Tarih Okulu Dergisi, 47, 2807-2822.
Özay, E. & Bayrak Kök, S. (2022). Yeni Nesil Girişimcilik Örneği Olarak Dijital Girişimcilik ve Girişimcilerin Dijital Özellikleri. Pamukkale Üniversitesi İşletme Araştırmaları Dergisi, 9 (1), 211-246.
Öztürk, E. (2020). Fen bilgisi öğretmen adaylarının girişimcilik özellikleri ve eleştirel düşünme eğilimlerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Rankinen S, Ryhänen AM. (2014). Entrepreneurship, education in nursing- A narrative review. Paper presented at: Seinäjoki University of Applied Sciences. Entreprise Education Conference; 2014 September. 2014; Volume: 2; Finland
Seikkula-Leino, J. (2011). The implementation of entrepreneurship education through curriculum reform in Finnish comprehensive schools. Journal of Curriculum Studies, 43 (1), 69-85.
Soysal A. (2010).Türkiye’de kadın girişimciler: engeller ve fırsatlar bağlamında bir değerlendirme. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65(1):83-114.
Şirin, YE., Bilir, FP., Öz, G. (2018). Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Girişimcilik Eğilimleri: Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Örneği. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi,3(3): 35-47.
Thomas J, Reddy R. (2013). Evaluation of social entrepreneurship education programs in India. International Development Research Centre, p:1-27.
Yatkın A, Ölmez M. (2011).Girişimcilik ve Girişimcinin Tamamlayıcı Unsurları. E-Journal Of New World Sciences Academy, 6 (2): 187-201
Yorulmaz, Z. (2017). Okul öncesi öğrencilerinin benlik algılarının ve sosyal uyumlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Yunus, M., Sibieude, T., Lesueur, E. (2012). “Social Business and big business: innovative, promising solutions to overcome poverty?”, Field Actions Science Reports.Special Issue 4
Yurtseven, R. (2020). İlkokulda girişimcilik eğitimi: amaç, içerik ve öğretim süreci. Uluslararası Bilim ve Eğitim Dergisi, 3 (2), 135-153. https://doi.org/10.47477/ubed.836675.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 Premium e-Journal of Social Science (PEJOSS)
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
