Entrepreneurial Behavior Levels of Teachers
Abstract views: 155
/ 
PDF downloads: 78
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10258237Keywords:
EntrepreneurshipAbstract
The aim of this research is to reveal the entrepreneurial behavior levels of teachers regarding entrepreneurship skills, which is one of the 21st century skills, and whether this varies according to the teachers' characteristics. The research was conducted in a quantitative and survey model. In the study, data was collected by reaching 333 teachers using an easily accessible sample selection. The SPSS program was used in the analyses. In the analysis, the reliability of the data was found to be high and it was determined that the data showed normal distribution. Parametric tests were used in the analyses. As a result of the research, teachers' entrepreneurial behavior levels were highest in the item where the plans were actually implemented. This was followed by the item "trying to solve a problem effectively when there is a problem within the school", while the lowest average was "avoiding risky situations". It was determined that teachers' entrepreneurial behavior levels were high in all dimensions and generally. However, the highest level is in the dimension of taking initiative. This is followed by the dimension of recognizing opportunities. The lowest level is in the risk-taking dimension. It has been observed that teachers' entrepreneurial behavior levels do not differ significantly according to teachers' personal characteristics, age and seniority, but they do differ significantly according to gender, marital status, career, branch and the district where they work. It has been concluded that teachers' entrepreneurial behavior levels are higher in favor of men in the risk-taking dimension and general entrepreneurial behavior level according to their gender, and that singles have higher averages than married ones in the level of recognizing opportunities and general entrepreneurial behavior according to their marital status. According to their career levels, it has been determined that the entrepreneurial behavior of teachers with the title of teacher in terms of recognizing opportunities, taking initiative, taking risks and general entrepreneurial behavior is higher in all dimensions and in general than those with the title of head teacher. There are significant differences in opportunities, initiative taking, risk taking and general entrepreneurial behavior levels according to branches. The difference is high in favor of teachers of secondary school branches, preschool, classroom and vocational courses. It has been determined that teachers' entrepreneurial behavior levels vary significantly depending on the district they work in, in terms of taking initiative, risk taking and general entrepreneurial behavior.
Downloads
References
Akyurt N. (2018). Üniversite öğrencilerinin girişimcilik eğilimlerinin belirlenmesi: sağlık örneği. Medical Sciences. 13(2): 43-57.
Amoros, J., & Bosma, N. (2014). Global Entrepreneurship Monitor 2013 Global Report. Santiago: Global Entrepreneurship Research Association.
Amos, A. and Onifade, C. A. (2013). The perception of students on the need for entrepreneurship education in teacher education programme. Global Journal of Human-Social Science Research, 13 (3), 75-80.
Anagün, Ş.S. ve Atalay, N. (2017). Sınıf öğretmeni adaylarının girişimcilik becerisine ilişkin yeterlik algıları. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4, 298-313.
Arıkan, S. (2002). Girişimcilik temel kavramlar ve bazı güncel konular. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Aydın E, Öner G. (2016) Sosyal Bilgiler ve Sınıf Öğretmeni Adaylarının Girişimcilik Düzeylerinin İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (Kefad), 17(3): 497-515.
Ballı, A. (2018). Girişimcilik, Girişimcilik Türleri ve Girişimci Tipolojileri Üzerine Bir Araştırma (5.Uluslararası Multidisipliner Çalışmaları Sempozyumu 16-17 Kasım 2018/Ankara)
Başar, M., Ürper, Y., Tosunoğlu, BT. (2013). Girişimcilik. Anadolu Üniversitesi Yayını No: 3002.
Copelli FHDS, Erdmann AL, Santos JLGD. Entrepreneurship in nursing: an integrative literature review. Rev Bras Enferm. 2019;72(1):289-298.
Çiftçi, İ. (2020). Spor yöneticiliği Bölümü Öğrencilerinin Sosyal ve Kültürel Sermayeleri ile Girişimciliğe Yönelik Algılarının İncelenmesi, Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi.
Dağhan, G., Nuhoğlu Kibar, P., Menzi Çetin, N., Telli, E. ve Akkoyunlu, B. (2017). Bilişim teknolojileri öğretmen adaylarının bakış açısından 21. yüzyıl öğrenen ve öğretmen özellikleri. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 7 (2), 215- 235.
Dağlı Ekmekçi AY, İrmiş A. (2013). Girişimcilik ve Spor. International Conferance On Eurasian Economies, St. Petersburg- Russia: Beykent University, 635-640.
Deveci, İ. (2016). Fen bilimleri öğretim programıyla (5-8) bütünleştirilmiş girişimcilik eğitimi modüllerinin geliştirilmesi, uygulanması ve değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Uludağ Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
Durukan, L. (2021). Türkiye'de kadın girişimcilerin desteklenmesinde KOSGEB’in rolü. Gazi İktisat ve İşletme Dergisi, 7(1), 17-37.
Erbir M, Yılmaz A. (2020) Sağlık sektörü çalışanlarının iç girişimcilik düzeyleri. Ekonomi İşletme Siyaset ve Uluslararası İlişkiler Dergisi,;6(1):110-130.
Ertekin, AB. (2020). Spor Eğitimi Alanında Öğrenim Gören Öğrencilerin Girişimcilik Düzeyleri ile Kariyer Farkındalıkları Arasındaki İlişki. İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7 (3), 14-27.
Gibb, A. (2005). The future of entrepreneurship education – determining the basis for coherent policy and practice? in Kyro. P. and Carrier, C. (Eds). İn the dynamics of learning entrepreneurship in a cross-cultural university context. (44-67). University of Tampere, research centre for vocational and professional education. Entrepreneurship education series.
Güven B, Kaygın E,(2018). Girişimcilik: temel kavramlar, girişimcilik türleri, girişimcilikte güncel konular. İstanbul: Siyah İnci Akademi, Ss: 35-47 ve 87-191.
Ibeh Kevin I.N., 2004. “Furthering Export Participation in Less Performing Developing Countries, the Effects of Entrepreneurial Orientation and Managerial Capacity Factors” International Journal of Social Economics Vol. 31 No. 1/2, pp. 94-110.
Işık Nihat vd., 2011.” İktisadi Büyümede Girişimciliğin Rolü” Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi 6 (1) 2011 Journal of Entrepreneurship and Development s. 148-178
Kamaç, H., Kişman, ZA. (2020). Türk Girişimciliğinin Tarihi ve Gelişimi. Balıkesir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(2), 129-148.
Karasar, N. (2016), Bilimsel Araştırma Yöntemi, Nobel Yayınları
Karcıoğlu, F., Kaygın, E. (2013). Girişimcilik Sürecinde Dönüştürücü Liderlik Anlayışı: Otomotiv Sektöründe Bir Uygulama. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 27 (3), 1-20.
Kişi N. (2018). Dijital çağda yeni bir girişimcilik yaklaşımı: dijital girişimcilik, C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 19(2):389-399.
Löbler, H. (2006). Learning entrepreneurship from a constructivist perspective. Technology Analysis & Strategic Management, 18 (1), 19–38. https://doi.org/10.1080/09537320500520460.
Luca, M. R., Cazan, A. M. and Tomulescu, D. (2012). To be or not to be an entrepreneur. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 33, 173-177.
Murathan, G., İnan, H. ve Karakaplan Özer, E. (2020). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin Girişimcilik Özelliklerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Tarih Okulu Dergisi, 47, 2807-2822.
Özay, E. & Bayrak Kök, S. (2022). Yeni Nesil Girişimcilik Örneği Olarak Dijital Girişimcilik ve Girişimcilerin Dijital Özellikleri. Pamukkale Üniversitesi İşletme Araştırmaları Dergisi, 9 (1), 211-246.
Öztürk, E. (2020). Fen bilgisi öğretmen adaylarının girişimcilik özellikleri ve eleştirel düşünme eğilimlerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Rankinen S, Ryhänen AM. (2014). Entrepreneurship, education in nursing- A narrative review. Paper presented at: Seinäjoki University of Applied Sciences. Entreprise Education Conference; 2014 September. 2014; Volume: 2; Finland
Seikkula-Leino, J. (2011). The implementation of entrepreneurship education through curriculum reform in Finnish comprehensive schools. Journal of Curriculum Studies, 43 (1), 69-85.
Soysal A. (2010).Türkiye’de kadın girişimciler: engeller ve fırsatlar bağlamında bir değerlendirme. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65(1):83-114.
Şirin, YE., Bilir, FP., Öz, G. (2018). Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Girişimcilik Eğilimleri: Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Örneği. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi,3(3): 35-47.
Thomas J, Reddy R. (2013). Evaluation of social entrepreneurship education programs in India. International Development Research Centre, p:1-27.
Yatkın A, Ölmez M. (2011).Girişimcilik ve Girişimcinin Tamamlayıcı Unsurları. E-Journal Of New World Sciences Academy, 6 (2): 187-201
Yorulmaz, Z. (2017). Okul öncesi öğrencilerinin benlik algılarının ve sosyal uyumlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Yunus, M., Sibieude, T., Lesueur, E. (2012). “Social Business and big business: innovative, promising solutions to overcome poverty?”, Field Actions Science Reports.Special Issue 4
Yurtseven, R. (2020). İlkokulda girişimcilik eğitimi: amaç, içerik ve öğretim süreci. Uluslararası Bilim ve Eğitim Dergisi, 3 (2), 135-153. https://doi.org/10.47477/ubed.836675.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Premium e-Journal of Social Science (PEJOSS)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
